Otoriteyi, özgürlüklerin kısıtlanması olarak görüp uygulayan ve bunu din adı altında yapan bir insanın sınırları ne kadar zorlayabildiğine şahit oluyorsunuz.Benimki en doğrudur değil de, tek doğru benimkidir anlayışının insanı nasıl bir zorbaya dönüştürdüğünü görüyoruz.Tahakküm besleme arzusunun, Calvin'i kendi öğretisi dışına çıkan herkesi sapkın olarak adlandırmasıyla başlıyor herşey ve hümanist din adamı Mıguel Servotu'yu öldürecek kadar vahşileşiyor.Buna sahit olmak zorunda kalan suskun kalabalıklar arasından Sebastian Castellio çıkar ve Calvin'e karşı tarihteki yerini alır.Hakikati aramanın ve onu kendi düşündüğü gibi ifade etmenin suç olamayacagini her şey den önce insanca yaşamının önemli olduğunu korkusuzca vurgular çünkü öldürülmekle fikrin ölmeyeceginin farkindadır.Her dönem, insanları baskılayacak despot mizaclar olacağı gibi her yeni doğan insanla beraber yeni vicdanlar doğar ve Castellio'nun Calvin' e ayaklanması gibi diktatörlerin zorbalığına karşi hoşgörüyü,insanca yasamayi ve düşüncenin bağımsızlığını savunur.
