Matt
@TheWild
Hukuk
43 reader point
Joined on March 2018
Şu anda okuduğu kitaplar
Reader Follow Recommendations
İnciyi isteyen dalgıç olacak;
Varı yoğu dosta verip dalacak.
Canı avucunda, nefesi göğsünde:
Ayağı baş, başı ayak olacak!
Bir sır daha var, çözdüklerimizden başka!
Bir ışık daha var, bu ışıklardan başka.
Hiçbir yaptığınla yetinme, geç öteye:
Bir şey daha var bütün yapıtlardan başka.
Duruyarlardı ve ben kalabalığın biraz seyreldiği cadde kenannda çılgın gibi koşuyordum; ama gerçekte yürüyen onlar oluyor, bense yerimde sayıyordum. Çünkü hiçbir şey değişmiyordu; çevreme baktıkça bir yanda aynı evleri, öte yanda aynı barakaları görüyordum. Belki hepsi yerli yerinde duruyordu da, sadece benim ve onların içinde, her şeyi dönüyor gösteren bir baş dönmesi vardı.
Hiç kimseniz ve hiçbir şeyiniz yoktur, elinizde bir valiz ve bir kitap sandığı, çevrenize karşı ilgi duymaksızın, dünyada dolaşır durursunuz.
Hayat mı bu!
Eskiden insan biliyordu (ya da belki de seziyordu) ki, meyvenin çekirdeğini taşıması gibi, ölümü kendi içinde taşımaktadır. Çocuklann içinde küçük, yetişkinlerin içinde büyük bir ölüm vardı. Kadınlar, ölümü kucaklarında, erkeklerse göğüslerinde taşırlardı. O vardı işte ve ölüm, onların her birine garip bir ağırbaşlılık, sakin bir gurur verirdi.
Görmeyi öğreniyorum. Bilmiyorum neden, her şey içimde daha derinlere işliyor, her zamankinden daha derinlere. Bir içdünyam varmış da bilmezmişim. Her şey şimdi oraya gidiyor. Orada neler olup bittiğini bilmiyorum.
Zira, Tanrı şayet yaptığının tam tersini yaparak da eşit oranda methedilmeye değer olsaydı, yaptıkları için O’nu methetmeye ne gerek kalırdı? Şayet geriye yalnızca despotik bir kudret kalacaksa, irade aklın yerini tutacaksa ve şayet tiranların tanımına uygun olarak en kudretlinin hoşuna giden şey doğru ise, Tanrı’mn adaleti ve hikmeti/bilgeliği nerede kalır?
Tanrı hakkında sahip olduğumuz en kabul gören ve en manidar mefhum, şu terimlerle yeterince iyi ifade edilmiştir: Tanrı mutlak surette mükemmel bir varlıktır*; ama bundan çıkan sonuçlar yeterince göz önünde bulundurulmaz. Bu sonuçlara derinlemesine nüfuz etmek için, tabiatta bambaşka mükemmelliklerin de var olduğunu, Tanrı’nın bu mükemmelliklerin hepsini birden taşıdığını ve her birinin en yüksek seviyede yine O’na ait olduğunu hesaba katmak gerekir.
(*Skolastik felsefede Tanrı “ens perfectissimum” (Lat.), “en mükemmel varlık” olarak tanımlanmıştır.)