Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.6
Emine’ce...
Emine’ce...
@Themavera
VOLTAIRE (FRANÇOIS MARIE AROUET) / CANDIDE (Candide) ”Aşk, insan türünün tesellicisi, evrenin koruyucusu, bütün duygulu varlıkların ruhu sevgili aşk.”
”İnsanların biraz olsun doğayı bozmuş olmaları gerek, çünkü kurt olarak doğmadılar ama kurt oluverdiler. Tanrı onlara ne yirmi dörtlük top ne de süngü verdi, oysa onlar öldürmek için top ve süngü yaptılar.”
”Mümkün olan dünyaların en iyisi burası ise ötekiler kimbilir nasıldır".
️Voltaire’ den felsefik bir roman ve Leibniz'in (Gottfried Wilhelm Leibniz) temel düşüncelerini kara mizahla mükemmel sunmuş.
Kitabın adı ile başlamış ‘Candide’ yani ‘iyimserlik’ ki kahramanımız o.
Candide’ nin başından öyle şeyler geçiyor ki Leibniz’ in “Bu dünya mümkün olan dünyaların en iyisidir" ve "olası dünyaların en iyisinde bütün olaylar birbirine bağlıdır" sözlerinin eleştirisel ve mizah yönü devam ediyor. Okurken muhteşem zevk aldım. Pangloss karakteri Leibniz’ in yerine konulmuş Voltaire tarafından ve yaşananlara ait dialoglar, sorulan sorular, cevaplar, alaylar mükemmeldi.
Okur Takip Önerileri
bir şeyler oluyor kulak kesilin. Patiler sessiz.”
”Bir tebessüm ne kadar pahalıdır, bilseniz.”
” ‘Düşmek’ kelimesinin arkadaşıdır ‘yaralanmak’. Yaralıyım.”
” Eski ırmaklar yol gösterir susuza.”
”Öyle bir nefes aldı ki yıldızları çekti içine. Şafak söktü o an. Güneş hayat mührünü gökyüzüne vurdu.”
”Evliliğin bir cambazlık olduğunu ima eder gibi havada bale yapıyorlar. Müzik birdenbire kesilse düşecekler yere.”
”Hayat karşımıza duvarlar çıkarsa da kader o duvarlarda pencereler açıyor.”
”Hey ölüler o kadar da üzülmeyin. Bir gün siz de dümen kıracaksınız hayata. Siz de kurtulacaksınız batan gemiden. Bir tahta parçasına tutunduğunuz anda, işte o anda değişecek her şey.”
”Açılamayan ağızda dil ne yapsın. Soru sorma hakkım alınmış. Cevap zamanı yaklaşıyor. Demek ki başkası soracak.”
" ‘Bir Gün Daha Yaşamak’ derken cellatın ipini ben hissettim boynumda.”
️İlk defa okuyorum yazarı ve bir solukta bitirmek değil; kalemine doyamamak oldu. 30 öykü ilk öykü fener bekçisi ve geriye kalan 29 öykü ise fener bekçisinin rüyaları.
Ruh dünyasının bizimle buluştuğu anlar..
Öyle bir cümle kuruyor ki kalakalıyorsun.
Ne yani şimdi! dedim her öyküde.Tebessümle, düşünceli ve sinmiş.
Hayal dünyasına, betimlemelerine, vurgularına bayıldım.
Fazla sözle büyü bozulur benim nazarımda.
Bütün kitaplarını okuyacağım.
”Bir kitap ol deseydin
Tutunamayanlar olurdum
Yine de uzatırdım elimi
En sarhoş anımda dahi
Tut diye”
”Babamın anadili gibisin
Anladığım ama konuşamadığım
Var mı anlatamamanın
Daha acı bir izahı?”
”İsyan etmiyorum haşa/ Lakin yaş kırka dayandı
Sebe-i ziyaretimi/ Anlayamadım bir türlü.
Neyse, şükür ki bitecek / Er ya da geç
Bu yaşamak hastalığı”
”Sen orada yıldızların altındasın, rahatsın
Ben burada gölgene sığınmışım, bedbahtım.” ️Ali Lidar’ ın öykü kitabından sonra okuduğum ilk şiir kitabı.
Yazarın kitabın girişinde belirttiği gibi şiirlerinin bir kısmı Bavul Dergi, Ot Dergi; bazı bloglar ve internet sitelerinde yayınlanmış.
Evinden biriymişsin gibi hissettiriyor öyleydim.
Kafiye/uyak, redif derdi yok.
Kalıbı yok, anlaşılma derdi yok, duygular özgür...
” İçinizdeki ezân eğer sizi uyandırmıyorsa, kırın aynalarınızdaki ninnileri!..”
”Tevafuk!”
”Aynı ağacın kırılan dalı ile kırılmış yanlarımıza şifa aramadık mı?”
”Boynunda cevşen asılı bir çocuğun
Cesareti kırıyor aynaları bak...”
”Toparlan diyor ıssızlığımın efendisi hüznüm, toparlan! ki seni dağıta dağıta hazırlayayım kendine...”
”Gülüşleri eksik kalanların gamzeleri nasırlıdır amcacığım. Ve hep bir üşümüşlüğün kundağı sarar onların yüreğini. O kundak, kar sıcağıyla sarar gülüşleri eksik olanları. Yani yol hep üşümeye çıkar!”
”İnsan dallarını kıranlara değil de, kırılan dallarında çiçek olmak isteyene küsermiş önce...”
”Sanırım canı acıyınca insanın, önce en sevdiğini yollarmış kendi sonsuzluğuna. Böylece, kendi can acısıyla başbaşa kalıp vurgun yediği yerden yıkarmış kendi iç dünyasındaki son kaleyi de... Sonra yaşamın gölgeli masallar diyarına teslim ettiği umudunu ve huzurunu gizlice ziyaret edermiş.”
️ Mehtap Altan kalemiyle ilk kez tanıştım bu kitabıyla ki, bu kalem; açmaya kıyamacağınız bir duygu sandığının ince, naif ve dokunan bir harmanı...
Bıraktığı etkinin tarifi yok bende, çünkü dağarcığıma sığan kelimeler yetersiz kalır.
Her bir öykünün size dokunmasına izin verebileceğiniz, her anlamda kendinizden bir şeyler bulabileceğiniz, kendinizle hasbihal edebileceğiniz bir kitap.
”Kadın
ardında su dökeni kalmayan öykü adın!”
”Reddediyorum
arka bahçenizde doğurduğunuz
maskelerinizi!
en çok da gölge ekip
güneşe selam biçen yanınızı reddediyorum.”
” ‘Hüznün sadakası
”Olasılıkların eteklerine asılan intihar çiçeğidir bazen zaman!...”
”Ruhundaki ayazı susturmaya çalışsa da kalbindeki sancı onu hiç mi hiç terk etmiyordu...”
”Bitmeyen, yarım kalan, eksikliğin nârını ruhunda taşıyan her acı, aşktır ya!”
”Hayat başkalarının acılarını ezberleyip, kendi umutlarının yol levhasını çizenlerce mânâ kazanmadı mı zaten!”
”Âhir zaman ninnisi!
Ritmini arayan insan iniltisi...”
”Acı, izini ya da türküsünü bırakmadan gitmezmiş!”
”Tökezlerken bile, önce diğer tökezleyenlere yüreğini uzatan bu çocuğun papatya düşlü kokusuna kıvrılıp; kalbinden öpmek isterdim. Ve ihtiyarlamak!”
️Mehtap Altan kalemi benim için doyumsuz duygu ve ifade barınağı.
Birbirine bağlı ve sizi sizden alabilen öyküler.
Güğümün kaynama sesi...
Her şeyden, her duygudan pay alabileceğiniz hüznün ve tebessümün muhteşem birlikteliği.
Olmaz demeyin var. Hüzünde tebessümün, tebessümde hüznün bile yer etmişliği var.
