Theuzlasir
@Theuzlasir
Researcher
PhD
21 reader point
Joined on October 2020
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
İnsan ağlaması gereken yerde ağlayamıyor, acı çekmesi gereken yerde en derinine kadar acısını çekemiyor, sevmesi gerektiğinde sevemiyorsa; bir sürüyle beraber yaşayıp beraber yürüyorsa, bir sürü gibi ağlıyor, bir sürü gibi seviyorsa, ne gereği var toprağa kök salmanın, bırakalım kendimizi bir çalılık olalım, yeşermeden yok olalım.
Miras alınan sadece kan değil midir acaba? İnsan yaşantı ve tecrübeleri de mi miras alır? Elbette her şey rahatlıkla açıklanabilir, tabii eğer "tesadüf" olarak kabul edilirse.
Sadece şunu söyleyebilirim
Bazı varlıklar vardır ki onlara bakmak bile insanın kanını dondurmaya yeter; şöyle söyleyeyim size anlayın: daha da korkuncu, görünmeyecek kadar yakın olması! sonra o feci korkuya, körlüğün savunmasızlığından kaynaklanan dehşet duygusu eklenir bir de
Reader Follow Recommendations
Bugün ben, eski gücümün yıkıntısından başka bir şey değilim. Yalnızca bugün, artık neye karşı savaştığımı biliyorum!
Ne düşünüyorsunuz?
Her şeyden önce şunu: insan zekasının içine gizlenmiş bazı hazineleri çıkarabilmek için mutsuzluk gerekiyor barutun patlaması için basınç gerekir hapislik oraya buraya dağılmış olan yeteneklerimi tek bir noktaya topladı dar bir alanda bir araya geldi bilirsiniz işte bulutlar çarpıştığında elektrik oluşur elektrikten Şimşek şimşekten de Işık doğar
Onun geçmişi çok kısa, yaşadığı an çok karanlık, geleceği çok belirsizdi: sonsuz bir gecede belki 19 yıllık bir ışık! Hiçbir şeye oyalayamazdı onu: güçlü ve Çağlar boyunca uçmaktan başka bir şey istemeyen ruhu bir Kafesteki Kartal Gibi hapis olmak zorunda bırakılmıştı. Tek bir düşünceye takıyordu kafasının bu durumda: akıl erdirilmesi mümkün olmayan bir kaderin, Somut bir nedeni olmadan yok ettiği mutluluğu...
Haydi canım korktuğunuz bir şey mi var?
Öyle sanıyorum ki insanın yaratılışı bu kadar kolay mutlu olmaya müsait değil Mutluluk Masallarda anlatılan, kapılarında ejderhaların beklediği büyülü adalardaki saraylara benzer elde etmek için mücadele etmek gerekir ve ben de Mercedes'in kocası olma mutluluğunu nasıl ve niçin hak ettiğimi bilemiyorum.
"Hey Edmond, arkadaşlarını görmüyor musun? Onlarla konuşmayacak kadar kibirli biri mi oldun yoksa ?"
"Hayır sevgili Caderousse" diye karşılık verdi Dantés, "kibirli değilim ama mutluyum ve mutluluk galiba kibirden daha kör. "
Sen kalbine söz geçiremeyen, Bundan sonrasını okuma! Sen ruhunun gücüne güvenemeyen, seçimini yap: Burası tevekkül ve huzur - orası merak ve fesat!
Topuklu giyen bir kadın, silahlarını kuşanmış onlarca savaşçıya eşdeğerdir.
Bir insan hayallerinin içinde yaşayamazdı, hayalleri onun için seçilmediği takdirde.
İblisin cebren boynunu kırmadığı hiç kimse, dosdoğru ölüler ülkesine giden yolunun üzerinde, ışığın doğuşunu göremez asla . Her kim ki yukarılara tırmanacaksa, oraya başaşağı çıkmak zorunda; alttaki ancak o zaman yukarıda olur.
Bir Olay.. Asla gerçekleşmemişse hala yaşanmış sayılır mı? Bir şeyi denyimlemenin tanımı aslında nedir? Başkaları tarafından kabul görmedikçe, ortada bir kanıt yoksa acı, acı olmaktan çıkar mı?
Kalbim hem bildiği, tanıdık olduğu ihtimallere tutunup umutla silkelenmek istiyor hem de yeni korkularla karanlığa gömülmeye meylediyor gibiydi