Büşra ÖZBENT

Büşra ÖZBENT
@Tilkinindedikleri
İnsan çeşitli sebeplerden okur: kimi zaman kaçmak, kimi zaman gelişmek, kimi zaman eğlenmek için... Ama her zaman kaçmak izin yazar.
Reklam
Ey bitmek bilmeyen hıncı zamanın Her şey bana karşı kendi içimde, Renk ve büyüsüyle bakışlarının Musiki hâtıran gibi peşimde.
Sayfa 46 - "Musiki" şiirindenKitabı okuyor
Bütün Şiirleri
Bütün ŞiirleriAhmet Hamdi Tanpınar
8.3/10 · 3,439 reads

Reader Follow Recommendations

See All
İnsan bazen doğru olandan kaçar, yanlışlarla avunur. Ama eninde sonunda su akar yine yolunu bulur.
Kaçış
Anlayacaksın kendinden kaçmanın kurtuluş olmadığını Anlayacaksın hislerinin hep orada kalacağını Ne çalışmak silecek onları Ne de çevrendeki kişiler Ne sevdiklerin kaçışın olacak Ne sevmediğin şeyler Gündüzleri belki düşünmeyeceksin Ama geceleri yine onlarla birliktesin Kenarı attın, biriktirdin O dağınıklığın içinde ezileceksin Dolup taşacak kalbinin duvarlarından O kadar ki bir derin nefesi lütuf göreceksin Sapasağlam bir vücut Hiç susmayan bir zihin... Yarası kapanmayan bir yürek Her gün daha da tükeneceksin
Reklam
Ben eski ben değildim; çağırsaydım getirseydim de konuşsaydım onunla, duymaz anlamazdı beni. Yüzü eskiden tanıdığım bir adamın yüzü olurdu da benim yüzüm olmazdı, benim bir parçam bile olmazdı.
Şaka değil, üç yıldır, hayır, iki yıl dört ay oldu; ama nedir günler, nedir aylar? Benim için önemi yok onların; mezarda olan için zaman, anlamını kaybeder. İki yıl, dört aydır bu oda, benim hayatımın ve düşüncelerimin mezarı oldu. Bu sesler, bu gürültüler ve bütün diğerlerinin bu hayat belirtileri, bu ayaktakımının hayatı, ki bedence ve ruhça aynı soydandır hepsi, bana pek acayip, pek anlamsız geliyordu.
Bana öyle geliyordu ki ben şimdiye kadar kendimi tanımamıştım. Şimdiye kadar tasarladığım haliyle dünya, değerini yitiriyor, geçersizleşiyordu; gecenindi söz; dünyanın yerine gecenin karanlığı hüküm sürüyordu (bana öğretmemişlerdi geceye bakmayı, geceyi sevmeyi).
Hayat bana tek ve değişmez bir mevsim oldu hep. Bu hayat bir soğuk bölgede ve sonsuz bir karanlıkta geçti âdeta, öyle ki bağrımda hep aynı alev vardı ve o beni bir mum gibi eritti.
Ömrüm bir oduna benziyor, ocakta düşen bir oduna: Öteki odunların ateşinde kavrulmuş, kömürleşmiş, ama ne yanmış, ne olduğu gibi kalmış bir oduna benziyor. Fakat diğerlerinin dumanından, soloğundan boğulmuş.
Reklam
Çabuk çabuk kafamda kaynaşan düşünceler, hepsi şu dakikanın ürünü, ne günü var, ne saati, ne tarihi. Dünün bir olayı bana, bin yıl öncesinin olayından daha eski, daha önemsiz geliyor.
248 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.