Şimdi yanımda, kurumuş, kahverengi, yassı ve kırılgan olsalar da, beni teselli eden, akıl ve güç kaybolduğunda bile değerbilirlik ve karşılıklı şefkatin hala insanın kalbinde yaşadığına tanıklık eden iki garip beyaz çiçek duruyor
Zaten ışıltılı, coşkulu eğlenceler ve kutlamalar, sırf varoluşumuzun sefaletine ve yoksulluğuna tüm güçleriyle karşı çıkmaları yüzünden, içinde daima bir boşluk, hatta bir hoşnutsuzluk barındırır ve bu zıtlık hakikati de yükseltir.