Ve öyle oluyordu çoğu zaman..
Bir düşüncedeki acının yoğunluğu, düşüncenin kendisini ve nerede bulunduğumu unutturuyordu..
..
instagram.com/tolga_dgn_?igsh...
Kendimi yine kütüphanede otururken ve yine orada tek başıma otururken buldum. Karışık ve heyecan verici bir rüyadan yeni uyanmış gibiydim. Artık gece yarısı olduğunu biliyordum ve güneşin batmasından bu yana Berenice'nin defnedildiğini de biliyordum. Ancak araya giren o kasvetli dönem hakkında hiçbir olumlu, en azından kesin bir kavrayışım yoktu. Ancak hafızası dehşetle doluydu; dehşet belirsiz olduğu için daha korkunçtu, terör ise belirsizlik yüzünden daha korkunçtu.
Onun bu kadar doğal olmayan bir derecede belirmesine neden olan şey benim heyecanlı hayal gücüm mü, yoksa atmosferin puslu etkisi mi, yoksa odanın belirsiz alacakaranlığı mı, yoksa vücudunun etrafına düşen gri perdeler miydi?
🍂
Durup dururken içimde bir şeyler kopup tıkıyor boğazımı,
..sıçrayıp kalkıyorum yarıda bırakıp
yazımı..
..bitmeyecekmiş gibi bağlanıyorum başladığım güne,
ve her seferinde sen çıkıyorsun suyun yüzüne..