Okur Takip Önerileri
"Dünya hassas kalpler için bir cehennemdir." demiş Goethe.
Ne kadar doğru demiş. Çocuk masumluğunda olup size cenneti vermek isteyen insanlara cehennemi yaşattınız. İnsanlar olarak fazla benciliz. Arada etrafımıza bakmayalım, etrafımızı görelim.
"Adine, çocuğum, sen hayattan ve insanlardan çok fazla şey bekliyorsun. Kendi mutluluğunu engelliyorsun ama. Hayatta her şeyin bir bedeli var, en fazla da mutluluğun."
Sayfa 62Kitabı okudu
Tutkulu aşk, yalnızlığın en uç ve en son durağı gibi.
Sayfa 57Kitabı okudu
"Bilmiyorum. Öyle bir halin var. Sanki anlaman gerekiyormuş gibi."
Sayfa 53Kitabı okudu
Anne toprağı, üzerinde en çeşitli şeylerin bir arada yetişip gelişebildiği verimli bir toprak olmalıydı, ama üzerinde büyük bir sevgi güneşinin bereketini yaydığı bu narin ot bahçesiyle başa çıkabilmek zaman zaman epey çaba gerektiriyordu mutlaka.
Sayfa 23Kitabı okudu
"Ah, insan resim yaparken hep biraz aşıktır aslında. Bana hep insan içindeki aşık bir yanı döküyor gibi gelir."
Sayfa 23Kitabı okudu
"Tanımak mı? Evet, daha gelenin sen olabileceğini düşünmeden tanıdım. Yürüyüşünden. O kaygısızca salınarak yürüyüşünden; bir tek sen böyle yürürsün, sen yürürken dünyanın bütün yolları düzmüş veya önündeki görünmez bir varlık yolları senin için düzeltiyormuş gibi gelir insana."
Sayfa 18Kitabı okudu
...Fakat aynı zamanda da bütün o sıkışıklık, küçüklük, yakında tekrar göreceğim memleketin aşinalığı içimi sevinçle dolduruyordu; gelişmiş olmasını istemiyordum, etki bırakması için o zamanki haliyle kalmış olması gerekiyordu; tam da naif öğretileri ve dizeleri de olmasa bir anı kitabı olmaktan öteye geçemeyecek eski bir çocuk masalı gibi.
Sayfa 16Kitabı okudu
Fakat hayatımızın en saklı yanlarını, sinirlerimizi uyararak veya düşlerimizde baştan aşağı gizli bir şiddetle titreterek çok, çok erken yaşlarda belirleyen şey katıksız rastlantılar değil midir?
Sayfa 3Kitabı okudu
"Gözlerini bile kaldırmadan nasıl geçip gittiklerine bir baksana. Onlara selam vermeye çalıştım. Onları samimiyetle selamlarız, değil mi Benno? Ama onlar bunu görmüyorlar, belki de görmek istemiyorlar, belki de sessizce bizden nefret ediyorlar ve buna rağmen dibimizde yaşıyorlar, dibimizde, ölünceye kadar."
Sayfa 9Kitabı okudu