İnsan zamanı çizgiseldir; bitmiş gitmiş olması gereken bir geçmişten başlayıp henüz dokunulmamış, kirletirmemiş olduğuna inanılan bir geleceğe uzanan muntazam bir sürekliliktir. Her günün taptaze olaylarla dolu yepyeni bir gün olması, her aşkın bir öncekinden tamamen farklı olması şarttır. İnsan türünün yeniliğe duyduğu iştah doymak bilmez ve ben bu durumun onların hayrına olduğundan pek emin değilim.