Sevgileri yarınlara bıraktınız
Çekingen, tutuk, saygılı.
Bütün yakınlarınız
Sizi yanlış tanıdı.
Bitmeyen işler yüzünden
(Siz öyle olsun istemezdiniz)
Bir bakış bile anlatmaya yeterken her şeyi
Kalbinizi dolduran duygular
Kalbinizde kaldı.
Behçet Necatigil
Bence hayatta herkes fazlasıyla bencil gözle görülür bencillikler akıyor insanların paçalarından en yakının bile belki dostun sevgilin eşin…
İnsan oğlu nasılda nankör değil mi ?
İnsanlara yapılan her iyiliğin bir gün pişmanlık duygusu olarak geri döneceğine o kadar eminim ki.
Ve en zor savaşta iyilikten vazgeçme savaşı..
Etrafımda ki tüm insanlar ileri giderken ben geri gidiyormuşum gibi
Etrafımda ki tüm insanlar mutluyken ben mutsuzmuşum gibi
Etrafımda ki tüm insanlar hafta sonu sevgilileri ile plan yaparken ben evde tek başıma oturuyormuşum gibi
Etrafımda ki tüm insanlar kalabalık masalarda yemek yerken ben tek başıma yemek yiyormuşum gibi
Etrafımda ki tüm insanlar bir şeylerin ucundan tutuyorken ben ipleri koparmışım gibi
Etrafımda ki tüm insanlar gülümserken ben ağlamaktan harap olmuşum gibi
Etrafımda ki tüm insanlar seviliyorken ben yapayalnız ölücekmişim gibi
Tüm insanlar mutlu yaşarken ben mutsuzluğu yaşar gibi…
Okur Takip Önerileri
Galiba bütün daralmışlıkların içindeyim. Bir konu bulamıyorum içimde ki bu sıkıntıların sebebi bu diyebileceğim. Birini suçlayamıyorum işte bu yaptı diyebileceğim. Hayatım sanki herkesin ufak ufak içime serpiştirdiği yakıcı duygulardan ibaret. Her sabah uyandığımda , her nefes alış verişimde, her adım attığımda içimin yangısını hissediyorum. Bu duygularla baş etmekte zorlanıyorum sıkışıyorum yandıkça yanıyorum. Tepki vermek istedikçe tepkilerim yetersiz ya da çok yanlış kalıyor. Yakın arkadaşımla yaşadığım problemi aileme ailemle yaşadığım problemi yakın arkadaşıma anlatamıyorum.Bu hayatta anlatamamak anlaşılamamak galiba yaşamamak. İçtiğin su yediğin yemek saman. Ya ben yanlışım ya da hayat koskocaman bir yangın yeri.
Okyanuslara kavuşmak dileğiyle..
İnsan galiba en çok düşünülmemekten kırılıyor. O an o an beni düşünmeliydin ben aklına gelmeliydim ilk beni hatırlamalıydın.. Önemsenmeme umursanmama hissiyatı, hafife alınma hissiyatı, çok istediğin bir şeyin karşı taraftan görülmeme hissiyatı, yokluk yok oluşluk hissiyatı..Kim kaldı artık yanımızda ?
En yakınımız bile bizi hissiyatlar çöplüğüne fırlatmayı bir dakika bile düşünmüyorsa..
Kim kaldı gerçekten ?