Bu sefer Hank Chinaski'nin değil Charles Bukowski'nin hikayesi... Hatta hikayenin sonu demek daha doğru olur. Ben Chinaski'nin hikayelerini daha cok sevdim sanırım ama bu da güzel akıyor. 71 yaşında ununu elemiş, eleğini asmış, hayatı hipodrom ve ev arasında geçen bir adamdan zaten ilginç bir hikaye çıkarmak kolay olmasa gerek. Çıkmamış da... Öte yandan günlüğünün bir çok yerinde kendisinin de ifade ettiği gibi Bukowski 71 yaşında olmasına rağmen yazım gücünden hiçbir şey kaybetmemiş.
