Gülşen Çivi
@Twilight20
"Life is like a carousel means you have good times and bad times, and you just have to accept that. When you’re down, remember that you won’t stay down. Everyone knows that the ride will be over soon, so remember the times you were up."
Öğretmen
Ankara Gazi Üniversitesi
467 reader point
Joined on May 2021
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Tanrı beni bağışlasın! Gözlerimde akacak yaş kalmamıştı! Bu dönemi, ürkmüş gözlerle, tam bir uyurgezer gibi geçirdim sanırım. Bir gün biter mi bu, diye soruyordum yalnızca kendi kendime...″
″Başlangıçta yakınların için korkuyorsun″ diyor Bess. ″Ama insanlar bir bir öldükçe, tek düşünce kalıyor kafanda: Kendini kurtarmak! Yaşamak! Tüm dünya ölsün isterse!
Reader Follow Recommendations
″Ben buradan geldim, sen de buradan. Bugün aynı masada oturuyoruz. Ben sana yolumu anlatacağım; sen de bana seninkini.″
Ticaret tek saygın etkinliktir dünyada ve tüccarlar tek uygar yaratıklardır. İsa, tüccarları değil askerleri ve papazları kovmalıydı tapınaktan!
"Her yüreğin, huzur bulmak için çekildiği bir köşesi vardır"
Halil Cibran
Özgür insanların ülkesine bir tutsak olarak geldiğim için üzgünüm. Amsterdam′da onca gece, onca gün geçirip duvarların ardından başka hiçbir şey görmediğim için üzgünüm.
Yolumun bundan sonra da uzun ve kaybolmalarla dolu olmasını isterim. Evet, uzun yaşayayım ve daha bin yanlışım, bin hatam olsun... Ve birkaç da unutulmaz günahım...
Şimdi Atlantik′in sonsuzluğu içindeyiz; deniz dalgalanmaya başlıyor ve her sallantıda çığlıklar duyuyorum.
Korkmuş olmam gerekirken değilim. Kızgın olmam gerekirken değilim. Debelenmem, koşmam, deli kaptana bin soru sormam gerekirken bağdaş kurup oturuyorum kamaramda, sekize katlanmış bir battaniyenin üstünde. Kuzuların dinginliği var üstümde. Yaşlı ve ölmekte olanların dinginliği.
Bu akşam gemideki tek şaşkın, ne diyeceğini bilemeyen kişi ben değilim. Tek tük yolcular ve tüm tayfalar, kimsenin fidyesini ödemeyeceği rehineler gibi görüyorlar kendilerini. Kaptanın ya da onu izleyen cinlerin rehinesi, yazgının rehinesi, geleceğin savaş kurbanları ― hepimiz, tüccar ya da gemici, zengin ya da yoksul, soylu ya da uşak, süprülüp atılacak bir yitik yaşamlar yığını gibi hissediyoruz kendimizi.
″Şu işe bakın ki yurdumu terketmeden sürgün haline geldim
Ölen, doğan, yeniden ölen dalgalarını görmek isterim! Bakışlarımın, sonsuzluğunda yitip gitmesini isterim!
O yakıcı kokularını duymak isterim denizin! Ölen, doğan, yeniden ölen dalgalarını görmek isterim! Bakışlarımın, sonsuzluğunda yitip gitmesini isterim!
Gerçekten de hepimiz, denizin sonsuzluğunda kaybolmuş hissediyoruz kendimizi ve birinin ″Kara!″ diye bağıracağı anı kaygıyla bekliyoruz. Oysa en bildik sularda ve en iyi mevsimdeyiz.