Ressamın Günlüğü – Saramago
“Dünyanın şu andaki toprağında, ilk yaratıldığı andaki toprağından çok daha fazla insan toprağı var ve içinde yaşadığımız, topraktan yapılmış evlerin ana maddesine de insan toprağı karışmış; bu evler kelimenin tam anlamıyla insanlardan yapılmış. Babamın kafatasının bir inşaat malzemesi olduğunu işte bu yüzden söyledim.” Sayfa 208
Ressamın Günlüğü kitabı çocuk kitaplarını da sayarsam Jose Saramago’dan okumuş olduğum 23. Kitap oldu. Eser H. adındaki bir portre ressamının hayatının bir bölümü üzerine kurgulanmış. Karakterimiz tanınmış bir iş adamının portresini çizmek için kolları sıvıyor ve bu esnada sanatçının zihnindeki odalarda yolculuğa çıkıyoruz. Fakat bundan sonra yorumlarım biraz olumsuz devam edecek. Öncelikle kitap roman, otobiyografi ve deneme arasında gidip geliyor, bu da bütünsel anlamda bir kargaşaya, olay örgüsündeki kopukluğa neden oluyor. Geçişler çok keskin hatta çeviriden mi kaynaklı bilemedim anlatımda ahenk bulmak epey güç. Saramago’yu çok sevmesem yarım bile bırakabilirdim. Daha öncesinde Baltasar ile Blimunda kitabını pek sevmemiştim ama Ressamın Günlüğü’nü ondan da az sevdim. Tabii yorumlar kişiseldir. Herkese iyi okumalar dilerim.
