Bazen bir şey geliyor aklımıza, bir kaç kelimelik bir şey... O birkaç kelimenin size söylediğiyle dünyanın içini bütünüyle doldurabileceğinizi zannediyorsunuz. Öyle büyülü bir an oluyor ki o an, bozulur diye kalkıp bir yere not almaya bile çekiniyorsunuz. Oysa biliyorsunuz, o an geçecek, dünyanızı doldurabileceğine inandığınız o birkaç kelime bir an sonra çözülüp dağılacak, büyü bozulacak. Birkaç kelimenin bir araya gelmesiyle oluşmuyor çünkü o büyü, her şeyi içinizde bir araya getiren o anın sıra dışı enginliği... Neden anlar içinde o an? Neden, zihninizin sınırlarını zorlayacak kadar çok şey, birer anlam çiçeği gibi açarak kendilerini bir anın içine damıtıyor? Bilmiyoruz, bilemiyoruz. Şu var ki, hayatımızın içinde böyle istisnai zamanlar var, bizi aşan bir şey, parmağını uzatıp şefkatle kalbimize dokunuyor.
•
“Aklıma çok güzel bir şey geldi” dedi heyecanla genç olan. “Belki de o an güzellik seni hatırladı” dedi daha çok yaşamış olan.
Gökhan Özcan
Bütün iyi niyetimi, sabredişlerimi, aldanışlarımı, sevişlerimi, affedişlerimi bıraktığım yere döndüm. Ne çok eksilmişim, ne çok şey almışlar benden. Hepsinin yerine daha iyilerini Bırakmış olsam da bir yerlerde eksildiğimi fark etmenin telafisi yokmuş be hayat !
Kırdığınız bir gönül ile değerli bir gün geçiremezsiniz. İncittiğiniz her gönül hayatınızdan bir güzellik kaybettirir. Tek kelime yeter dağıtmaya ama tek gülüş de yeter iyileştirmeye.
Dayan be gönlüm bir çare değilsin yaradan sana yar kimsesiz değilsin yanında kimsesizlerin kimsesi var her gecenin bir mutlaka bir sabahı var (Mevlana)