Kimi der ki kadın
Uzun kış gecelerinde yatmak içindir.
Kimi der ki kadın
Yeşil bir harman yerinde
Dokuz zilli köçek gibi oynatmak içindir.
Kimi der ki ayalimdir,
Boynumda taşıdığım vebalimdir.
Kimi der ki hamur yoğuran.
Kimi der ki çocuk doğuran.
Ne o, ne bu, ne döşek, ne köçek, ne ayal, ne vebal.
O benim kollarım, bacaklarım, başımdır.
Yavrum, annem, karım, kızkardeşim,
Hayat arkadaşımdır.
Ey çaresiz
Neyin çaresini arıyorsun ?
Neyin çaresi var, neyin yok
Yaz bunları bir kenara
Bir gün belki bulursun çareyi
İnsanlar ölmesin demiyorum
İstediğim ölümsüzlük değil
Ne kendim, ne başkaları için
İstediğim, çocuklar ölmesin
Öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
yetmişinde bile , mesela zeytin dikeceksin,
Hem de öyle çocuklara kalır diye değil
Ölümden korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
Yaşamak yani ağır bastığından.
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli
Belini sarmayalı
Gözünün içinde durmayalı
Aklının aydınlığına sorular sormayalı
Dokunmayalı sıcaklığına karnının
Yüz yıldır bekler beni
Bir şehirde bir kadın
Aynı daldaydık aynı daldaydık
Aynı daldan düşüp ayrıldık
Aramızda yüz yıllık zaman
Yol yüz yıllık
Yüz yıldır alacakaranlıkta
Koşuyorum ardından
959 temmuz
Em hêvî dikin ku ev sala nû, ji bo gelê me bibe sedema aştî, aramiyê û azadiyê.
Mâ hêvî kênê kû ênâ sêrâ nêvî kêybê şârê mâ bîbo sêdêmê âştî, ârâmî û âzâdî.
Yeni yılın bütün halklara barış, kardeşlik ve özgürlük getirmesi dileğîmle yeni yılınız kutlu olsun.
Şayet ömrün eLimde oLsaydı onu uzattırdım..
Ancaq rabbimin eLinde kâfi geLir mi sevgim?
Anne sevgisi sabit oLup hiç değişmeyen sevgidir..
Etrafındaki herkes değişebiLir ama Annen hariç, herkes seni terk edebiLir ama Annen hariç, etrafındaki herkes sıkıntı anında terk edebiLir ama Annen hariç..
Annenin varLığı hiçbir şeye benzemez, Annen bir defa dünyaya geLir bir daha geLmez!
Sen rahat uyu diye kaç gece uykusuz kaLdı, rahatın için kaç kere yorgun ve bitkin düştü hatırLamaz mısın?
#yüreğindenöptüğümKadın #gözümünnuru 🍃
Ve güz geldi ömür hanım.
Kendilerinin olan tek sözcük yok dillerinde, öyle çok ko-
nuşuyorlar ki...Bir söz insanın neresinden doğar dersiniz?
Dilinden mi, yüreğinden mi, aklından mı? Düşlerinden
mi yoksa gerçeğinden mi? Ve kaç kapıdan geçip yerini
bulur bir başka insanda? Yerini bulur mu gerçekten? Sözü
yasaklamalı Ömür hanım yasaklamalı...Kimsenin kimseyi
anlamadığı bir dünyada söz boşluğu dövmekten başka ne
işe yarıyor ki? Olanağı olsa da insanların yürekleri ko-
nuşabilseydi dilleri yerine, her şey daha yalansız, daha içten
olurdu. Aklı silmeli diyorum insan ilişkilerinden.
Sen ol küçük bir kıvrımdan, bir heceden
aşk için bir vaha değil aşka otağ yaratan
sen ol zihnimde yüzen dağınık şarkıları
bir harfin başlattığı yangın ile söndür
beni bir ses sahibi kıl, kefarete hazırım
öyle mahzun
ki hüzün ciltlerinde adına rastlanmasın.
(1975)