Bir ateistten bekleneceği gibi .
Müslümanların özellikle imanı ve İslami bilgisi zayıf olan Müslümanların, yazarı ateist olan kitapları okurken çok dikkatli olması gerekiyor.
Kitapta sanki acı , üzüntü , mutsuzluk ... insani bir duygu değilmiş ve gereksiz duygularmış gibi bir yaklaşım sergilenmiş. Tam anlamıyla mutsuz olan yani hiçbir şeyden mutluluk duyamayan insanlar sorunludur. Her şey zıtlığı ile anlam kazandığı için , insanların algı basamakları sürekli yükselebildiği için devamlı aynı şeylerden mutlu olmamız mümkün değil . Mutlu olabilmek için mutsuzluğa da ihtiyacımız var. Toplumsal sorunları çözebilmek için acıya , üzüntüye , mutsuzluğa da ihtiyacımız var .
Son sürat hız yapmak sizi mutlu edebilir , bisiklette kollarınızı iki yana açıp sürmek, sürekli şeker yemek sizi mutlu edebilir ama bunlar tehlikelidir , yasaktır ,zararlıdır . Bunlarla mutlu olabilmeniz bunlarla mutlu olmanız gerektiği anlamına gelmez ! Ahlak kuralları , haramlar sizin mutlu olmanızı engellemek için değil daha sonra mutsuz olmanızı engellemek için var.
Bertrand Russell ın en sevdiğim sözü "Dünyanın sorunu akıllılar her şeye şüpheyle yaklaşırken , ahmakların küstahça kendilerinden emin olmasıdır " . Lakin bu söz üzerine kitaplarını okuduğumda gördüğüm o ki kendisi her şeyden küstahça emin olan bir ....
