Umut Meler
@Umut1901
Ama kopuktu kopuktu zincir
Olduramadım...
9 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Umut Meler tekrar paylaştı.
Kötüler hayata tecavüz eder ve onu sineklere bırakır.
Sayfa 105Kitabı okudu
Umut Meler tekrar paylaştı.
“ Riske giriyorsun. “
“ Ölmenin güzel tarafı bu; kaybedecek bir şeyin olmayınca, istediğin riske girebiliyorsun. “
Sayfa 107Kitabı okudu
Umut Meler tekrar paylaştı.
'' Kendini kurtar, boğulursan da en azından kıyıya doğru gittiğini bilerek ölürsün.''
Sayfa 108Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Umut Meler tekrar paylaştı.
Eskiden, İsa'dan önceki zamanlarda Anka diye aptal, lanet olası bir kuş vardı; her birkaç yüz yılda bir odun yığıp kendini yakardı. İnsan'ın birinci dereceden kuzeni olsa gerekti. Ama kendini her yakışında, küllerinden fırlayıp yeniden doğardı. Görünüşe göre biz de aynı şeyi tekrar tekrar yapıyoruz ama bizde Anka'nın asla sahip olmadığı lanet olası bir şey var. Lanet olası, aptalca bir şey yaptığımızı biliyoruz. Bin yıldır yaptığımız tüm lanet olası, aptalca şeyleri biliyoruz; bunu bilmeye devam edersek ve hep aklımızda tutarsak, lanet olası cenaze ateşleri yakıp ortalarına atlamayı günün birinde keseceğiz. Her nesilden, hatırlayan birkaç kişiyi daha seçiyoruz.
Sayfa 191Kitabı okudu
Umut Meler tekrar paylaştı.
Kimseyi kınama, dedi. İnsanlar çeşit çeşit oluyor;
Kalp, kimi ve niçin ister, bilinmezki!
Umut Meler tekrar paylaştı.
Çünkü insan ahmak bir yaratıktır, son derece ahmak! Daha doğrusu ahmak değil de nankördür; eşine rastlanmayacak derecede nankördür !!
Umut Meler tekrar paylaştı.
Kimsenin, hiç kimsenin ne yardımına, ne ilgisine ihtiyacım var. Ben yapayalnızım…
Uzaklara gittim
Uzaklar sana gelmez, sen uzaklara gideesin
Uzaklar seni ister, bak uzaklar da aşktan anlar bayım!
Bir Ölünün Günlüğü
Ne mi oldu,
Hasret ektiğim topraklardan hüzün filizlendi.
Mutluluk bir asır daha ertelendi.
Biri çıkıp gerçeği gösterdi.
Unutmuştu,
Ölüler sevemezdi.
Sizin hiç babanız öldü mü
Benim bir kere öldü kör oldum
Yıkadılar aldılar götürdüler
Babamdan ummazdım bunu kör oldum
ne kasketim kaldı senin ora işi
ne yollarını taşımış ayakkabım,
son mintanın da sırtımda paralandı çoktan,
Şile bezindendi.
Sen şimdi yalnız saçımın akında,
enfarktında yüreğimin,
alnımın çizgilerindesin memleketim,
