Bir başka gün de yine Süleyman Nazif, Yakup Kadri ve Abdülhak Şinasi Büyükada'da bir çay bahçesinde otururlarken Süleyman Nazif, Abdülhak Şinasi'nin vehim derecesine varan temizlik merakıyla alay edecektir.
Çay içeceklerdir.
Abdülhak Şinasi, çay takımlarını önüne koyan garsona, "Fincanı, kaşığı kaynar suda iyice yıkadınız mı?" diye sorunca, garsonun "evet" yanıtının ardından Süleyman Nazif, nüktesini patlatacaktır. "Suyu da yıkadın mı oğlum?"
Yahya Kemal, divan şairlerinden Nail-i Kadim ve Nedim'i se vermiş, en çok da Baki'yi...
Üstada göre Sinan mimaride ne yapmışsa, Baki de şiirde onu yapmıştır.
Yeni İstanbul gazetesinde çalışmaya başladığımda kulaktan kulağa bir söylenti dolaşırdı: Ali Sami Yen Stadyumu İstanbul'un Mecidiyeköy semtinde 1964 yılında inşa edilmiştir. Stadın resmi açılışı 20 Aralık 1964'te Türkiye-Bulgaristan milli maçıyla yapılır. Bu sırada açık tribün çöker ve 84 kişi yaralanır. Bu çöküş anı Yeni İstanbul'da çalışan bir foto muhabirinin objektifine takılacak ve ertesi gün gazetenin sekiz sütun manşetinde yer alacaktır. Muhabir ödül beklerken o gün gazeteden kovulacaktır, çünkü stadı yapan müteahhit Yeni İstanbul'un sahibi Kemal Uzan'dır. Benim çalıştığım yıllarda da gazete Babıâli'den büyük transferler yapmıştı. Örneğin o yılların Namık Sevik'li Halit Kıvanç'li Milliyet'inin spor servisini tamamen bünyesine katmıştı. ABD 6. Filosu'nun İstanbul'u ziyaret ettiği günler. Turhan Selçuk'un gericilerin 6. Filo'ya karşı namaz kılmasını gösteren bir karikatürü yayımlanır. İlk baskılarda yer alan karikatür daha sonra gazeteden çıkarılacak, bu olayı protesto etmek için birçok çalışan da Yeni İstanbul ile yollarını ayıracaktır.