İrem
@Unamunomiro
İstanbul
39 reader point
Joined on April 2019
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Tefrika şeklinde yayımlanmış olan roman, yazılış amacına uygun olarak, okuyucuda sürekli merak duygusu uyandırıyor ve oldukça sürekleyici ilerliyor. Aslında olayların gidişatı ve kitabın sonu tahmin edilebilir olsa da, kitabın içinden çıkamıyor okuyucu. Bunun en büyük sebebinin insan psikolojisini işlemede usta olan Dostoyevski’nin, bu romanında da karakterleri çok iyi işleyerek, okuyucunun bu karakterlerle bütünleşmesini sağlayabilmesi olduğunu düşünüyorum. Her bir karakterin duyguları ve düşünceleri okuyucuya o kadar iyi yansıtılıyor ki, okuyucu her bir karakterin davranışlarındaki motivasyonları anlıyor, kendini onların yerine koyabiliyor ve en sevimsiz karakterlere bile zaman zaman hak verebiliyor.
Kitapta aynı zamanda Dostoyevski’nin kendisinden de birçok şey barındırdığını görüyoruz. Kitabın ana karakteri ve anlatıcısı Vanya’nın Dostoyevski’nin kendisi olduğunu görüyoruz. İlk romanı İnsancıklar’da yaşadığı başarıya, sonrasında yazdığı birçok eserin beğenilmemesine ve bu beğenilmeme sonucunda maddi olarak düştüğü zorluklara detaylıca değiniyor. Aynı zamanda Vanya’nın Nataşa’ya duyduğu aşk ve Nataşa’nın Alyoşa’ya duyduğu aşk da yazarın kendi yaşamından izler taşıyor.
Kitapta kafama takılan tek nokta, Vanya gibi zeki ve analiz yeteneği yüksek bir karakterin, kitapta yeterince ipucuyla karşılaşmasına rağmen, kitabın sonundaki olayı tahmin edememesi ve parçaları birleştirememesi oldu. Bunun dışında sürükleyici olduğu, karakterlerin iyi işlendiği ve yazarın kendi psikolojik, ekonomik ve sosyal durumlarını görebilmemizi sağladığı için oldukça keyifli ve sevdiğim bir kitap oldu. 
Fyodor Dostoyevski
Reader Follow Recommendations
Kitabı okumaya başladığımda daha ilk 20 sayfayı bitirmeden 3 alıntı paylaşmıştım bile. Kitabın her sayfasında altı çizilecek, üstünde durup düşünülecek bir ya da birkaç cümle muhakkak bulunuyor. Ben de bu yüzden kitabı alıntılamaktan vazgeçtim, zira tüm kitabı alıntılamadığım sürece, yaptığım alıntıların kitabın kalan kısmına haksızlık olacağını düşünmeye başladım.
İşte böyle bir kitaptı Düşüş, her satırı kıymetli, hazmetmesi zor, yavaş ve dikkatli okuma isteyen ve ufuk açıcı bir felsefik romandı. Dostoyevski’nin Yeraltından Notlar’ı, Sartre’ın Bulantı’sı, Unamuno’nun Sis’i, Pirandello’nun Biri, Hiçbiri, Binlercesi romanı gibi çok sevdiğim ve dönem dönem açıp tekrar tekrar okuduğum varoluşçu romanların arasına bu kitap da eklendi.
Camus’nun incecik ama bin sayfalık kitaplarda bile olmayan yoğunluğa sahip eserlerden oluşan külliyatını en kısa sürede tamamlama isteği doğuran bu kitabı şiddetle tavsiye ederim. 
Albert Camus 
Düşüş
Bu kitaba başlamadan önce Sezgin Kaymaz’ın en iyi romanlarından birini okuyacağımı zannetmiştim çünkü yazarın en popüler ve genel olarak herkes tarafından beğenilen romanı buydu. Kitabı okuduktan sonra ise diyorum ki, iyi ki yazara bu kitapla başlamamışım. Yazarın ilk romanı olan bu kitap, daha önce okuduğum Kün ve Lucky’nin oldukça gerisinde kaldı. Sonu başından belli bir hikaye, bitmek bilmeyen çay muhabbeti, ana karakterler arasındaki bazı diyalogların -bence- oldukça rahatsız edici olması ve romanın gereksiz uzun tutulması sebebiyle beni hayal kırıklığına uğrattığını söyleyebilirim. Sezgin Kaymaz’a Lucky ile başlamanızı, bu kitapla başlayıp bir daha okumayı düşünmüyorsanız Lucky ve Kün’e bir şans vermenizi tavsiye ederim. Kitabın puanını diğer kitapları hatrına ve yazarın ilk eseri olması sebebiyle yüksek tutuyorum, içimi çokça ısıtan samimi romanların yazarına düşük puan vermeye gönlüm elvermedi :) 
Sezgin Kaymaz 
Uzunharmanlar'da Bir Davetsiz Misafir
