Esra Kartal
Esra Kartal
@UpsssEsra
“Kitapların yası tutulur mu diye sormayın hiç bayım, bazen en çok kitapların yası tutulur.”
16 reader point
Joined on May 2023
Okuma Hedefleri
Olsun, Bazı İnsanlar Böyle Yaşar
Herkes bir yolda yürüyor ama kimsenin yolu bir değil. Kimisinin ki daha bayırlı, dikenli, taşlı… Peki napmalı böyleleri? Olsun, bazı insanlar böyle yaşar deyip devam mı etmeli mesela yoluna?
İlk önce kitabı çok sevdiğimi söylemem gerekiyor. Kurgusu güzel işlenmiş, baya emek sarf edilmiş. Yazarın kalemine sağlık. Kitabın başları fazla melankolik karekterimizin geçtiği dönemden kaynaklı. İlk sayfalar ki, bu 100 sayfa filan, olaya fazla girilmiyor. Yani giriş kısmı biraz uzun diyebiliriz. Olsun, sonra bunun acısını baya çıkartıyor yazar.
Kurgu gittikçe açılıyor, yeni yeni şeyler öğreniyor, kendinizi bulmacalar ve bilmeceler içinde buluyorsunuz. Ve uyarı yapmalıyım ki, erkek başkarakter Aral Çakırca gerçek değildir kızlar. Çok da hayallere dalıp beklentiyi yükseltmeyelim baştan söyleyeyim de.
Asla Wattpad ön yargısıyla yaklaşmamanız gereken bir kitap. Kesinlikle çok iyi işlenmiş ve yazılmış. Ayrıca yazarın psikoloji okumasının getirdiği avantajlardan biri olarak karakterlerin duygu durumlarını, gelişimlerini çok iyi görebiliyorsunuz.
Kitapta sevdiğim detaylardan birini söylemek istiyorum. Lina, kadın başkarakterimiz, düşünürken kafiyeli düşünüyor ve bu estetik dursun diye değil. Lina’nın karakteriyle ilgili. Yazara bunu da mı düşündün diyesim geliyor açıkçası. (Spoilerr)
Yazar bunu: Konuşmayı ve düşünmeyi babasından öğrendi. Kadir Kara’ya da soytarılık öğretildi ve kafiyeli konuşmak meziyetlerinden sadece biri. Kafiyeli paragraflar tilkilere bir gönderme” diye belirtti. Yani bunu düşünüp işlemesi çok hoşuma giden bir detay.
İyi keyifler
·
Not rated
Yeşil ve Kara’nın Kesişim Kümesi Olabilir mi Maça Kızı?
Seveni kadar sevmeyeninin olduğu, yazarının sekiz kitaplık bir seri olacak dediği o kitap, Maça Kızı 8…
Herkese hitap edecek bir kitap olduğunu düşünmüyorum açıkçası, öncelikle bunu belirteyim. Benim için özel bir yeri var ama şimdi ilk defa okusam yine bu kadar özel bir yere sahip olur mu, inanın kestiremiyorum.
Sekiz kitaplık bir seri olması biraz korkutucu geliyor insana ilk başta ama okursanız eğer anlarsınız çok akıcı bir kitap olduğunu. Bir bölüm daha okuyayım dur bir bölüm daha okuyayım derken baya bir sayfa okumuş oluyorsunuz. Kitabın Wattpad’den ileri ki bölümlerini de okuduğum için şunu söylemeliyim ki olaylar çok katmanlı, yazar yazdığı nerdeyse hiçbir şeyi boşuna yazmıyor. Hepsi bir bir ileride karşınıza çıkıyor. Konusu özgün değil, ama olayların işlenişi asla basit değil. Tüm karakterler günahıyla sevabıyla detaylı bir şekilde işleniyor. İlk kitaplarda anlam veremediğiniz şeyleriyse ilerleyen bölümlerde yazar açıklıyor. Kitapta kimse sütten çıkmış ak kaşık ya da tam iyi/kötü değil. Bu herhalde en sevdiğim şey. Yazar karakterleri ve olayları ince ince işlemiş.
Hiç mi olumsuz şeyler yok, olmaz olur mu hiç? Kitapta çok tekrar eden ve tamam anladık artık diyeceğiniz söylemler var. Nazlı bazen çok melankolik geliyor ve bazen Bora’ya o kadar saçma sebeplerden trip atıyor ki… Bir de sevişme sahnelerini yazar neden belgesel yazar gibi yazıyor bilmiyorum. Hiç yazmasaydı keşke demeden geçemiyorum. (Lavlar aktı, okyanus vurdu, rüzgar esti…)
Şunu da söylemeden geçemeyeceğim ki ilk kitap NazBor’u… Çoğu şeyden öyle habersizler ki, özlüyor insan bu zamanlarını.
İyi keyifler
Üzerinde Yürünen İp Yaşam, Düşülen Yer Ölüm, İp Üstündekilerse Deliler
“Herkesin ne olursa olsun hayatta kalmak için savaşım verdiği bir dünyada, ölmeye karar verenleri anlamak kolay mı?”
Her şeyin üzerine üzerine geldiği zamanlarda ya da nefes almadığını hissettiği anlarda gelmiştir illaki herkesin intihar fikri aklına. Kimi inancından vazgeçer, kimi ardında bırakacaklarından, kimiyse her şeye rağmen yaşamayı sevdiğinden teşebbüs dahi etmez. Ama ya edersek?
Kitabın başkarakteri genç bir kadın olan Veronika, hayatın maratonluğundan ve hesaplanılabilirliğinden dolayı intihar eder. “Hayatta istediği hemen hemen her şeye kavuştuktan sonra, varlığının hiçbir anlama gelmediği sonucuna varmıştı; çünkü her şey aynıydı. Böylece ölmeye karar vermişti.” Paragrafından da bakış açısını anlayabileceğiniz üzere. Oysa Güneş her gün aynı yerden doğup batıyor diye gün batımı güzelliğinden bir şey kaybeder mi ki?
Kitapta deliliğin, yaşam isteğinin ve insanların bakış açılarının sık sık sorgulandığına şahit olacaksınız. Ve bir de, hiç beklemediğiniz bir sonla karşılacaksınız.
İyi keyifler
Reader Follow Recommendations
Bir Çocuk Gözünden Dört Duvar Arası Demir Parmaklıklar Arkası
Çocuklar annelerine sadece göbek bağıyla mı bağlıdır yoksa kader bağıyla da mı bağlıdırlar?
Beş yaşında olan Barış annesiyle birlikte hapiste yaşamını sürdüren bir çocuktur ve kitabımızın anlatıcısı da ta kendisidir. Annesinden daha çok vakit geçirdiğini bildiğimiz, düşünce tutuklusu, İnci ise kitabımızın diğer başkarakteri. Kitap, İnci tahliye olduktan sonra Barış’ın diğer tutuklulara İnci’ye gitsin diye yazdırdığı mektuplardan oluşuyor.
Bir çocuğun gözünden, Barış’ın anlayamadığı ama bizim en saf hâliyle anladığımız olayları, okurken etkilenmemek pek de elde değil açıkçası. Kitap o kadar akıcı ki “bir oturuşta bitmelik” ifadesinin tam karşılığı niteliğinde. Sırf bi’ çırpı da bitmesin diye kaldırmıştım kitaplığıma. Öyle güzel, öyle akıcı… Bir de üstüne filmini de izlediniz mi…
Şimdiden iyi keyifler
