Sağ
yüzlerce yarayla kaldım onca aşk ölüsü içinde
dinmedim, dinlemedim
yeniden bedenlendim
dünyanın verdikleriyle
arttım eksildim
yazılmışın izinde
kalbimden önce
yaralarıma güvendim
zamanı etimle değil, ruhumla bildim
paha biçemem öğrendiklerime
bulut kadar muğlak
kanat kadar sade
kendinden uçmanın ilmine erdim
hem ruhun hem bedenin telaşına
kaç gömlek dağlandı tende
sonuncusunu seninle giydim
gelirsen yolum genişler
gelmezsen hayalini severim
yanmaktan korkmam
ben bu aşka sağ çıktığım yerlerden geldim
"Alt tarafı bir çiçek koklayıp, bir hayvan sahiplenip, birkaç insan tanıyıp, sevip gidecektik bu dünyadan. Nasıl kötü bir zamana denk geldi ömrümüz... Vicdansızların, sapıkların, katillerin, nefretin, cehaletin ortasına düştük!"