Duraklamaksızın yoluma devam ettim ve son karanlığın hazırlığı içerisinde özgecilikten yazgıcılığa giden yolun yıkılışına tanık oluyordum. Yadsıma ile varoluşun terkinden ya da onun stoacı bir ahlâksızlıktan doğan kabulünü es geçiyordum kendimde.
Hadi diyelim bilgece bir tarafın var. O zaman çağında neden acizsin? Birkaç yabancı söz iştirakinde kendini soylu mu zannettin? Bilge için zaman yoktur ki! O ruhsal olarak her dönemin insanıdır.