Sabitlenmiş gönderi
Eğer teşviğe, övgüye, herkesin sırtınızı sıvazlamasına ihtiyaç duyuyorsanız o zaman herkesi kendi yargıcınız yaparsınız.
Reader Follow Recommendations
Gülmenin en korkunç silah olduğunu kendi deneyimimle görmüş oldum: Gülmeyle her şey öldürülebilirdi.
Niçin “istemiyorum” ve “istiyorum” içimde yan yana duruyorlar.
Mutluluk, artık hiç bir arzu olmadığında gelir.
Bu sizin suçunuz değil, siz hastasınız. Bu hastalığın afı: Hayal gücü.
Varlığımın bu ıstıraplı ve kıymetli parçasını yok edecek gücüm yok.
İnsan son sayfasına kadar ne olacağı bilinmeyen bir roman gibidir. Başka türlü olsaydı okunmaya değmezdi.
Herkesin aklını kaçırması gerek, en kısa zamanda herkesin delirmesi lazım.
Kendinizi mahvediyorsunuz ve hiç kimse bunu size söylemiyor, hiç kimse.
Şimdi içim, sanki herkesin çekip gittiği, tek başına hasta yattığın, düşüncelerinin net ve metalik tıkırtılarını çok açık biçimde işittiğin bir ev gibi sessiz ve boş.
Yarın bir mutluluğun beni beklediğini biliyordum. Ama hangi mutluluğun?
Nereye doğru gittiğimizi sormadım. Nasıl olsa hepsi birdi; gitmek, sadece gitmek..