Canan yıldız
@Vedma
"Birçok kitap, kişinin kendi kalesi içindeki bilinmeyen odaların anahtarı gibidir."
♡Kafka
Artvin
8 reader point
Joined on October 2022
Bu dünyada her şey en sonunda bir dengeye ulaşır, tanrıların gülümseyebilmesi için başlangıçta bozulan dengenin yeniden kurulması şarttır. Ekseninden sapmış bir dünya karşısında bir avunma, bir protesto belki, ama artık böyle değil, benim dünyam böyle değil ve yazgının yaşamlarımızı yönettiğini söyleyen insanlara hiç tahammül edemem. Sızlanırlar, ellerini ovuştururlar, şefkat beklerler. Bence yaşamlarımızı biz kendimiz yaratıyoruz, en azından ben kendi yaşamımı yarattım, ne kadar değerli bir yaşamdır bilemem, bütün sorumluluğu da yalnızca kendi üzerime alıyorum.
İnsanlar onlara bir şeyler anlatmanızdan hoşlanıyorlar, mütevazi ve güven veren bir ses tonuyla yeterince şey anlatırsınız sizi tanıdıklarını sanıyorlar, ama aslında tanımıyorlar,sizin hakkınızda bir şeyler öğreniyorlar sadece, çünkü öğrendikleri şeyler olgular, duygular değil; herhangi bir şey hakkında ne düşündüğünüzü , başınıza gelenlerin ve verdiğiniz kararların sizi nasıl yaptığını bilmiyorlar. Onların yaptıkları şey kendi duyguları, düşünceleri ve tahminleriyle boşlukları doldurmak,sizinkiler çok az ilgisi olan yepyeni bir yaşam yaratmak,böylece artık güvendesiniz.Siz istemedikçe kimse size dokunamaz.Yalnizca kibar olmak,gülümsemek,paronoyokça düşünceleri kafalarından uzak tutmak gerek,çünkü ne tür oyun oynarsanız oynayın sizin hakkınızda konuşacaklar,bundan kaçamazsınız ve zaten siz de aynısını yapardınız.
En son ne zaman böylesine yaşam dolu hissetiğimi hatırlamıyordum. Ben olan her şey tenimin altında capcanlıydı
Reader Follow Recommendations
Ne zaman canımın acıyacağına ben kendim karar verirdim, acımı belli edip etmemeye de.
Yaşamını yitirmek, sanki elinde bir yumurta varmış, sonra yumurtayı bırakmışsın yere düşüp kırılmış gibi; bu duygunun başka bir şeye benzemediğini anladım. Ölmüşsen Ölmüşsündür, ama tam ölmeden önceki o kısacık anda; acaba bunu anlıyor musun, yani bittiğini ve nasıl bir duygu olduğunu? Orada küçük bir açıklık vardı, sonuna kadar açık bir kapı gibi, arasından geçebileceğim bir açıklık, çünkü girmek istiyordum.