Bir yerde okumuştum "Çok tuhaftı, ağlayamadım ama ruhum paramparça olmuştu" yazıyordu. İnsanın içine atmasının, güçlü görünmeye çalışmasının en yorucu hâli bu olsa gerek.
Sebahattin Ali'nin şu dizeleri neden yazdığını anladığım yaştayım,
"İsteseler canımı vereceğim çoğu insanı hayatımdan çıkardım. Çünkü yokluklarına üzülmek, yaptıklarına üzülmekten daha kolay."