Ama insan denen o ölümlü mahluk , her türlü belanın,her türlü melanetin kaynağıydı.Kahramanına da ,hainine de , cesuruna da ,korkağına da , yaratıcısına da, yıkıcısına da , asla güvenilmezdi. Birbirlerine yaptıkları kötülükler yetmezmiş gibi , kurdundan kuzusuna , çiçeğinden ağacına her türlü canlıya zarar vermekten çekinmezlerdi. Ne çekinmesi bu kötülükten zevk alırlardı. Onunla uğraştığım kadar ne titanlarla ne devlerle ne de tanrılarla uğraştım.
Sayfa 164Kitabı okudu
