Tarihimiz, özgürlükten kaçınma yolunda bir çabadan ibarettir. Çoğunlukla, direnmek ya da yaratmaktan çok, uyum sağlamaya çalışmışızdır. O direnen, bir şey yaratan ve bu uğurda yaşamlarını bile feda eden birkaç kişi bizim gerçekte olmayan kişiliklerimizin bir yalanı, bir söylencesi haline geliyor. Bu yalanların somut temsilcisi olan kahramanlar, bizim tutsaklık ar- zumuzun birer kanıtıdır. Özgürlük içinde yaşamaya cesaret edemediğimiz için, bu işi tapındığımız kahramanlara havale ediyoruz. Kahramanlar, içimizdeki totalitarizmin karakteristik örnekleridir. Onlar aynı zamanda, totaliter yönetimler için de vazgeçilmezdirler.
Buda Thera'yı gelip kendisini görmesi için davet etti. Thera huzura çıktığı zaman, Buda ona şöyle sordu, "İnsanlar yalnız yaşamayı sevdiğini ve tek başınalık çalışmasını vaaz ettiğini söylüyorlar. Bu doğru mu?"
Keşiş, "Evet, Efendim, doğru," diye yanıtladı. Buda sordu, "Yalnız yaşama tarzın nedir?"
Keşiş yanıtladı, “Dilenmek için köye yalnız başıma yürüyorum. Köyden yalnız ayrılıyorum ve tapınağa yalnız geliyorum. Gün ortasındaki öğünü yalnız yiyorum. Oturma meditasyonunu yalnız yapıyorum."
Buda şöyle dedi, "Keşiş Thera, yalnız yaşadığın doğru. Buna karşı çıkamam. Fakat sana yalnız yaşamanın çok daha zevkli, çok daha derin ve mükemmel bir yolunu anlatmak istiyorum."
Sonra Buda ona öğretti, "Geçmiş olanı bırak gitsin. Henüz gelmeyeni bırak gitsin. Şu anda olanı derinden gözle, fakat ona bağlanma. Bu yalnız yaşamanın en mükemmel yoludur."
Okur Takip Önerileri
"İnsanlar, birbirlerine kendi senaryoları doğrultusunda roller verip, karşılarındakilerden bu rolleri gerçekleştirmesini bekler oldular. Sonuç, düş kırıklıkları, kızgınlıklar ve kendimiz den kaynaklandığını bir türlü kavrayamadığımız yalnızlık."
Sayfa 10Kitabı okudu
