İnsanlar güzel
İnsanlar yorgun
Ölümler gibi durgun
Kısa hikayeler
Sayfa 75
Karanlıktan güçlüydü hep aydınlık
Uzakta parlayan sımsıcak ışık
Sayfa 49
Hava, martılar, ışıklı şehir
Sarhoş ediyor beni yosun kokusu
Hilesiz kucaklamak istiyorum
Dünyayı, şehri ve seni
Sayfa 32
Okur Takip Önerileri
Ağaçları yaşatan doğa
Niye çiçeği soldurur
Bilinmez
Sayfa 18
Yani şimdi sahiden öldüm mü ben
O zaman ne gerek vardı
Bunca telaşa
Bunca yürek çarpıntısına
Sayfa 17
Güneş birden devrilir gider
Ve geceleri titrek fenerler
Hiç şikayet etmezler
Doğdukları yerde ölenler
Sayfa 12
Küçük bir ada olsaydım derdim
Issız, kederli, çorak
Karışıp gitseydim sana
Dünyadan ve dertlerinden uzak
Sayfa 11
Kişi dalgınlaşmıyorsa yüzeye yapışmıştır
Sayfa 22
Her şeyi düzenli ya da düzensiz estikçe havalandır.
Sayfa 22
Hep bir bulutun gölgesini kovalayacak ışıklanacaksın
Sayfa 13
Gitmek sonsuzca bir eylem, kalanlar
Hep mi dışbükey?
Sayfa 51
Yarını beklemek
Çocukluktu
Gölgesinden hızlı koşan
Sayfa 42
Yakını çok sevdik, yine de
Hangi şehirde değilsek
Hep orada olmayı istedik
Özlemek birikmek
Hem yok olmak
Sayfa 29
Gidelim
Artık trenler geçmiyor bu şehrin içinden
Sarkacak balkonu kalmadı evlerin
Çocuklar kiraz aşırmıyor
Bahçelerden
Sayfa 22