“Siz anlanamaz, sen anlanır. Bazı kitaplarda sizi seviyorum’u okuyunca gülerim. Sanki siz sevilebilirmiş! Sen sevilir, değil mi?”
Islak üstümle yatağa girdim; belki bu gece ölürüm,diye belirsiz bir düşünce vardı zihnimde; gövdemde kalmış son gücü, yatağa biraz çekidüzen vermeye harcamıştım ; sabaha az çok düzgün görünsündü çevrem. Ellerimi katladım, yerimi buldum.
Sayfa 109 - Varlık
Okur Takip Önerileri
