Balonlarına hiç iğne batırılmayan insanlar da yaşıyor. Onları gün olur kıskanır, gün olur küçük görürüm. İşte, bütün balonlarına iğne batırılmış bir baloncu gözüyle sokaklardayım...
Mahalle Kahvesi
Aslında kendimden korkuyorum
Gecenin kör karanlığı sesli konuşuyor artık..
Ürküten bir yalnızlığı var sokak lambasının
Ve ışıksız ateş böceklerinin...
Baktıkca onlara, kendi karanlığımda kayboluyorum...
Reader Follow Recommendations
Bilinmedik bir hüzün var içimde ,bir gariplik anlamadım ki ya ben fazlayım bu şehirde ya da biri eksik..
Şu küçücük dünyada herkes incitilmiş, isimsiz, herkes yanlış yerde... biz en iyisi bu fon eşliğinde biraz kitap okuyalım, iyi geliyor inan çok iyi geliyor... Neden? diye düşündüm neden korkuyorum?. tam atlatmışken?
gözlerimin içi terliyor sanki. uzun bir süredir yaşamanın dışında kaldım, ev içinde, kalabalıktan uzakta.. o yüzdendir. ya da kitabın etkisidir, ne bileyim bastıran kardır,
gördüğüm düştür...
bir nedeni olmalı...
nedense aklıma hep ölüm geliyor.
böyle ne kırık,
ne de anlaşılamamış gitmek istemiyorum Vera...
