Sabitlenmiş gönderi
Uzaklara gittim
Uzaklar sana gelmez, sen uzaklara gidersin
insan kaybolmayı ister mi?
Didem Madak
Hatice, dedim. Benim, dedi. Ürperdim. Ölüm yok, dedim. Yok, dedi. Yalnızlık bile yok. Bir tuhaf ayrılık bu. Gitmemişsin. Birazdan geleceksin. Varsın ve yoksun. Elbette varım, dedi. Aynaya bak. Duvara bak. Sokağa bak. Gözyaşıyla yazılmış bir yazıyım yüzünde. Her bir kirpiğinde iç geçiren zaman benim. Sokaklar kalabalık ama odalar benim. Sana bakan herkesin gözbebekleri benim.
Öyle oluyor dedim. Sen nasıl biliyorsun bunu..
Şükrü Erbaş
İçimizdeki Musalardan ne haber vardır? İbrahimlerden, Yusuflardan
yoksa Musa'yı Kızıldeniz'de yalnız mı bıraktık? ellerimizle mi verdik İbrahim'i Nemrutlara.. Şimdi hangi kuyudan gelmede Yusuf'un sesi..?
Okur Takip Önerileri
Ne rüyalarımızda başka bir hayat
Ne evlerimizde bir sevgi hatırası
Ne yıldızların şarkısı başımızın üstünde…
Ölüm ne ki
Yaşıyoruz.
Şükrü Erbaş
Belki de günün birinde, bir şiirin en coşkun dizesinde karşılaşırız seninle... bırakıp kendimizi mavi bir sevdaya, başka zamanların umutlarından çalarız. işleriz suretimizi bulutların sırrına, lados değmiş saçlara ılık yağmurlarla yağarız. Bir mayıs akşamında belki, tam da düşmüşken denize, ayın en parlak hali..
Balonlarına hiç iğne batırılmayan insanlar da yaşıyor. Onları gün olur kıskanır, gün olur küçük görürüm. İşte, bütün balonlarına iğne batırılmış bir baloncu gözüyle sokaklardayım...
Mahalle Kahvesi
Aslında kendimden korkuyorum
Gecenin kör karanlığı sesli konuşuyor artık..
Ürküten bir yalnızlığı var sokak lambasının
Ve ışıksız ateş böceklerinin...
Baktıkca onlara, kendi karanlığımda kayboluyorum...
Bilinmedik bir hüzün var içimde ,bir gariplik anlamadım ki ya ben fazlayım bu şehirde ya da biri eksik..
Şu küçücük dünyada herkes incitilmiş, isimsiz, herkes yanlış yerde... biz en iyisi bu fon eşliğinde biraz kitap okuyalım, iyi geliyor inan çok iyi geliyor... Neden? diye düşündüm neden korkuyorum?. tam atlatmışken?
gözlerimin içi terliyor sanki. uzun bir süredir yaşamanın dışında kaldım, ev içinde, kalabalıktan uzakta.. o yüzdendir. ya da kitabın etkisidir, ne bileyim bastıran kardır,
gördüğüm düştür...
bir nedeni olmalı...
nedense aklıma hep ölüm geliyor.
böyle ne kırık,
ne de anlaşılamamış gitmek istemiyorum Vera...