Yılbaşı, ne kadar saçma değil mi insanların günlere özel anlamlar yüklemesi neyse. Dün saymadım ama herhalde 600-700 kişilik sürpriz bir yılbaşı sahnesindeydik hayallerime her gün bir adım daha yaklaşıyordum ama içimde hala ukde vardı, etrafımda o kadar insan varken yeni yıla beni tek başıma girecektim.
Boktan bi cafe’ de nerden bilebilirdim içimde öyle bi hissiyat uyanacağını. Ya bak moruk onu bunu bırak kendime de söz geçiremiyorum “ lan oğlum o kadar sahne alıyorsun, üstelik Bursa’nın en genç yerindesin neden o cafe’ deki o kız”. Moruk ona da hak veriyorum aslında bu devirde aşk yaşanılmaz halde ama hala üç beş kişinin nefes aldığını unutmamalı bence…
Daha dün gördüğünüz ve toptan iki saat bile konuşmadığınız bir insanı dinlemenizi isterken ne yaptığımın farkındayım… Fakat bir ses bana mütemadiyen doğru yaptığımı fısıldıyor. Hayatımda hiç bu kadar açık olmamıştım.