Günümüzde evlilik, ilahi bir buyruk doğrultusunda hayatı tanzim etmeyi değil, modern nalizi toplumları kemiren güvensizlik ve yalnızlığı iyileştirmeyi vaat etmektedir.
Aile, üzerine titrenmesi gereken bir kurum çünkü biz orada hayata hazırlanmış çocuklar yetiştireceğiz, oradaki davranışlarımız çocuklarımızı hayatın fırtınalalarına, boranlarına, kasırgalarına karşı kavi tutacak; ya da zehirli anne babalar olacağız, ailemiz cennet değil cinnet yeri olacak ve çocuklarımız hayata hükmen mağlup olarak başlayacaklar. Daha da fenası başka insanların canını yakacak zararlı bireyler olarak büyüyecekler. İnsanın ilk terbiyesinin, ilk eğitiminin verildiği yer olarak aile tartışılamaz bir öneme sahip. Çünkü aile, farklılıklara rağmen beraber yaşamayı öğrenme, farklılıklara rağmen birbirini sevme ve kabul etme konusun da çocuğu hayata hazırlayan en temel okul. İnsanlığı, ahlakı, farklılıklara saygıyı ailesinde öğrenen çocuklar, geleceğin barış dolu, saygı ve sevgiyle kök salmış yetişkinleri olurlar.