Korkuyorum dedi kadın. Hayattan, aşktan ve sana zarar gelmesinden. Sen yaşa diye, mutlu ol diye seni bırakıyorum.
Sustu erkek. Hangi kelime döndürürdü ki bu kötü zamanı. Boynunu eğdi, ağladı. Kaybettiğinin ne olduğunu biliyordu.
Gidiyorum dedi kadın gözyaşları içinde. Sımsıkı sarıldı ve gitti.
Yerinde kaldı erkek gidecek bir yeri kalmadı çünkü. Cenneti onu terk etti.
Kadın hayatın cehennemine yolculuk etti, erkek bilinmezliğe.
Aşk.. aşk. Ne kalpler kırıldı senin yüzünden. Kırık kanatlı kuş misali insanları ortada bırakan sensin diye isyan etti erkek. Ama çok sevdi sevdiğini. Hiç vazgeçmedi, vazgeçmek için sevmemişti ki.
Bu hikaye burda bitti mi? Aşk hiç biter mi? Başka bir zamanda, başka bir diyarda, başka bir hayalde elbet buluşur gerçek aşıklar.
Kırık KanatlarHalil Cibran · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20189,7bin okunma
Bana bakıyordu; bu olağanüstü bir şey değil miydi? Beni sever gibi görünüyordu. Bu kadarı yetmez miydi? Ne yapmak istedim ki? Bundan ötesi yoktu. Aptallık ettim. Benim hatam.