*Peki ne yapayım ben,bayım?Kalamam buralarda! İnsanlar beni anlamıyorlar,ben de onları anlamıyorum*
Az sonra caddeye çıktığında gülümsemesi hâlâ dudaklarındaydı. Bir an için yanından her geçenin, olmaya çalıştığı o insan olmadığını yüzüne söyleyecek sandı.
*Ve ben bu kirli dünyada yine yapayalnız kalmıştım..*
*Ayışığı Sokağı, Stefan Zweig*