"Oysa hayvansever olduğunu iddia eden orta veya üst sınıfa mensup bir ailenin sokağa bıraktığı bir canlıyı sahiplenmiştim. Onların ölüme terk ettiği bir canlıya el vermekti suçum.Sardığım yaraların teşekkürünü tekme ve tokatlarla aldım. İsim bile vermediğim dostumu sonunda benden koparmayı başardılar. Bir araca bindirildiği sırada son kez göz göze geldik. Köpekler de ağlarmış. İlk kez şahit oluyordum. Ve asıl içimi acıtan şey, aldığı ciddi yaralara rağmen sesi çıkmayan bir hayvanın bu veda karşısındaki duyarlılığıydı. Çocukluğumun hüzünlü vedası gözlerimin önüne geldi. Benden ikinci kez bir sevgi koparılmıştı."