_
Yalnızlık, ah o canımızla çerçeveli kapımız, penceremiz.
Ey anıların dalsız gölgesiz günbatımı... bilmem ki bir gün açılır mısınız zamanın gök bahçelerine.
İlk acı değilsin, dedim. Son acı da olmayacağım, dedi. Sev menin ötesini görmek istemiştim, dedim. Oradan geliyorsun, dedi. Sözcüklerden duvar örülmezmiş' dedim. Kurduğun konak larda insanlar kendini seviyor, dedi. Yalnızlık hiç geçmiyor, dedim. Yazıyorsun ya, dedi.
_