...oysa gerçekten özlediğim şeydi ölüm! Benim gereksindiğim, benim aradığım bir başka mutsuzluktur; tutkuyla acı çekmemi ve hazla ölmemi sağlayacak bir mutsuzluk.
Yalnızlık bağımsızlıktır, yalnızlığı arzulamış uzun yıllar içinde onu ele geçirmiştim. Soğuktu bu yalnızlık, orası öyle, ama sessizdi, yıldızların içinde dolanıp durduğu uzay gibi harikulade sessiz ve büyük.
Benden ne istiyorsun ey Rusya? Aramızda hangi anlaşılmaz bağlar var? Neden bana öyle bakıyorsun? Ve neden sendeki her şey umut dolu bakışlarını bana yönelmiş?