Hayat ne acayip bilmece. Birinin hatırlamadığı, öbürünün unutamadığı olur hep böyle.
Sayfa 402Kitabı okudu
Ömrüm boyunca yaşadığım hep buydu. İçimde gizli bir yakalanma ümidiyle kaçıp durmuştum ve kimse bulup getirmemişti beni. Değil bulunmak istediğimi, kaçtığımı bile fark etmemişlerdi.
Sayfa 291Kitabı okudu
" Daha kaç kere görebileceğini bilmediği birinin her fırsatta yüzüne bakmalı insan. Seviyorsa tabii."
Sayfa 298Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
... büyürken pek çok şeyden vazgeçmiştim.
Sayfa 113Kitabı okudu
İşin doğrusu oldum olası canım yanar ve galiba bu yüzden oldum olası yürümeyi severim. Ne zaman ruhum daralsa vururum kendimi yola.
Sayfa 15Kitabı okudu
annemi gördüm
rüyamda
çocuksuz
ve hayatının aşkıyla
hiç bu kadar mutlu görmemiştim onu
-böyle olsaydı
Sayfa 136Kitabı okudu
kimse uyarmadı
dostlarımızla yaşadığımız bu ayrılığın
söylemediler böyle acıyacağını
nerede bu albümler
hiç şarkı söylenmemiş bunun için
şiirler göremiyorum hiçbir yerde
ya da dostlarımız gittiğinde
düştüğümüz kederi anlatan kitaplar yok
Sayfa 66Kitabı okudu
geri dönmeyecek
birini bekliyorsun
Sayfa 63Kitabı okudu
bilmiyor muydun
aşkın iki ucunun da keskin olduğunu
Sayfa 37Kitabı okudu
varlığının şahidi onlar
imreniyorum rüzgarlara
Sayfa 25Kitabı okudu
Ne garip, biraz kendini deşmeye kalksa insan sonunda olduğunu sandığı kişinin tam tersi çıkıyor.
Sayfa 49Kitabı okudu
Öğrendiğimden beri artık o kadar şaşırmıyorum ama canımın yangısı kesilmedi. Bilmek değişmeme yetmedi.
Sayfa 15Kitabı okudu
İnsanın dönebileceği bir yerinin olmamasının anlamını bilmiyordu henüz o sersem çocuk.
Sayfa 14Kitabı okudu
Yıllarca medet umup sırtımı yasladığım anlamsızlık niçin beni çıldırtacak kadar rahatsız etmişti? Cevabı biliyordum aslında. Tam yolumu buldum sandığım sırada haritalar değişmiş, bir şeyler fena halde ters gitmiş, hayat beni kendi kazdığım kuyulara itivermişti.
Sayfa 13Kitabı okudu