Ebru kılıç
@Yasatarakoku
@ebrucakitaplar
244 reader point
Joined on January 2020
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Ruhu ayakta ve uyanıktı ; yaşamı için için büyüyen ama toprağı henüz yarıp çıkmamış olan bir filiz gibiydi.
Sayfa 73Kitabı okuyor
Reader Follow Recommendations
Dedemin evini yıktılar. Kendisi öleli uzun zaman oldu ama o ev bana dedem hep oradaymış hissi veriyordu.
Geçen sürede evin de yavaş yavaş ölümünü izledim.
Önce perdeler öldü, sonra çerçeveler, peşi sıra duvarlar... Şiddetli bir yağış sonrası çatı da ölünce evi yıkıp cenazesini kaldırmaya karar vermişler. Ama ardında tek bir taş bile bırakmadan... Sanki o ev orada hiç olmamış, içinde hiç kimse yaşamamış gibi dümdüz etmişler. Görünce içimde bir şeyler sarsıldı. Hiç olmazsa bir parçası, küçük de olsa bir parçası bırakılamaz mıydı? Boşluk bazen çok kırıcı olabiliyor Osman.
Unutmak da tuhaf mesele. Hayatta kalabilmek için birçok şeyi unutmak zorundayız.
Ayrılık ya da ölüm, fark etmez, bir yokluğun üstüne her şeyi yeniden yaşanabilir bir vakte ayarlamak gerekir, çok iyi biliyorum.
Başta da söylediğim gibi, geçmişten geleceğe doğru giden zaman yolcularıyız işte
Bir bedenimiz, bir ismimiz var, bize “Bu sensin” denmiş.
Doğar doğmaz sahneye atılmışız, doğaçlama bir şekilde kendimiz olma rolünü oynamamız istenmiş. Kötü olansa şu, kimse elimize bir senaryo vermemiş Osman.
“Nasılsın?” diye soruyor örneğin. Ne bileyim ben nasılım? Düşünsen çıldırırsın. Çok düşünmemeye çalışıyorum
129 syf.
6/10 puan verdi
·
Liked
·
Read in 6 days
