Akşam olur mapushane kilitlenir Kimi kağıt oynar, kimi bitlenir Kiminin temyizden evrakı gelir Düştüm bir ormana yol belli değil Yatarım yatarım gün belli değil.
Uykunun içinde bir rüya,
Rüyamda bir gece,
Gecede ben..
Bir yere gidiyorum,
Delice..
aklimda sen.
Ben seni seviyorum,
Gizlice..
El-pençe duruyorum,
Yüzüne bakiyorum,
Söylemeden,
Tek hece.
İşveyle, fısıltıyla, gülüşle
Olmuş şeb-i sevda yine bîhâp;
Oklar gibi saplanmada kalbe,
Düştükçe semadan yere mehtâp...
Bûseyle kilitlenmiş ağızlar,
Gözler neler eyler, neler işrâp;
Uçmakta bu ateşli havada,
Vuslat demi bir kuş gibi bitâp
Günlerden sonra bir gün, Şayet sesimi fark edemezsen Rüzgarların nehirlerin kuşların sesinden, Bil ki ölmüşüm. Fakat yine üzülme müsterih ol Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini Ve neden sonra Tekrar duyduğun gün sesimi gök kubbede Hatırla ki mahşer günüdür Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum
Yorgun gözümün halkalarında Güller gibi fecr oldu nümâyân, Güller gibi... sonsuz, iri güller Güller ki kamıştan daha nâlân; Gün doğdu yazık arkalarında!
Başımızın üstünde bir bulutun
Güneşe asılmış gölgesi,
Uzakta toz halinde dağılan
Yoğurtçu sesi,
Gün bitmeden başladı içimizde
Yarınsız insanların gecesi.