Up uzadıya, yol boyu bir park,
Ve bir bank var anılarla gark,
Yedi sene bir ömüre denk.
Ne kışı beklemiş ne de yazı,
Gide gele süpürülmüş tozu,
Kaldırımların, kesilmiş özü.
Yorgunum,
Hırpalanmışım, tahta bank misali,
Sevdadan, zorbalıktan..
Yorgunum,
Göçe varmış kuşlar kadar,
Kanat çırpmaktan.
Yorgunum,
Aslında var olup da,
Bir türlü olamamaktan.
Yorgunum,
Ve ben başka çare bulamıyorum,
Alıp ceketimi kaçmaktan.
Yaştın, yandın küle döndün,
Ottun, dövüldün una döndün,
Oldum dedin bir kula döndün,
Oysa sen kendine yöndün.
Topraktın sen, taşa döndün,
Umuttun sen, yaşa döndün,
Vardım dedin en başa döndün,
Sen, haricinde herkese yöndün.
Nalını çaktım beyaz atın,
Tımarını elimle çektim.
Huysuzluğu tuttu biraz atın,
Yoksa çoktan gidecektim.
Haber saldım ağaya beye,
Üç defa mektup çektim.
Gelme dediler, gelmesem,
Daha çok kirlenecektim.
Bağladım sıkıca yuları,
Nazikçe attım eyeri.
Üç aşağı beş yukarı,
Belliydi akibeti değeri.
Şimdi dalın uzun rüyalara,
Özlerseniz gelirim gece,
Astım sazı çoktan boş duvara,
Ve sürdüm atı nihai göçe..
Hasret çalsın kapını
Açama
Bak delikten usulca
Tanıma
Zaten bilmezsin
Kim o de, hasret desin
Kaçama..
O ki hasret
Dayanırsa kapıya
Kulu ol
Gitmez yatıya
Ben sana gönderdim
Sen ister kullan
İster çıkar satıya
İmkan varken genç ve özgürken
Ben bu sürgünler diyarında
Yine seni yaşıyorum gıyabında
Ben varım dünyanın en arkasında
Olmayışını bile kimseciklerle paylaşmıyorum
Ve en kötüsü sözde bende yaşıyorum
Sırça kalpli insanların arasında
Bahardan bir haber çiçek
Korkarım yine bahardan önce filiz verecek
Açacak açmasına da
Dolu değecek dalına ve ziyan olacak
Benzer şeyler bu çağla
Benzer şeyler insanlarla
youtu.be/qARMrC-AMZk?si=...
Mevla’m kanat vermiş uçamıyorsun
Bu nefsin elinden kaçamıyorsun
Ruhsatî dünyadan geçemiyorsun
Topraklar başına vay deli gönül
Olsa ya hani,
İçten içe..
İyice kanayan insanlık yaramıza,
Merhamet bassak da dinse.
Olsa ya hani,
Birden gelip kapımıza dayansa barış.
Bizler şaşırsak olanlara inanamayıp,
Vicdan koksa yer yüzü karış karış,