чαsmínnk

чαsmínnk
@Yasminnk
Kamu
115 reader point
Joined on December 2021
Şu anda okuduğu kitap
Kadınların komplike varlıklar olduğunu kabul ediyordum. Ama erkekler de biraz salaktı. Her kadını değil, sevdiği kadını anlamaya çalışırsa hiçbir sorun oluşmazdı.
Reklam
Sayın sen, anladığın üzere öyle görünmek gibi bir gayem yok. Herkesin aynı şeylere hevesi olmak zorunda mı sence? Ben paramı fondöten yerine eşofmanlara harcıyorsam bunun neresi yanlış ki? Neden toplumun dayattığı güzellik standartlarına uymak zorundayız? Herkesin tek tip olması beni ürkütüyor. Ben robot değilim, belirli bir kalıba uyamam.
Eşofman ve bol tişörtlerle her yere gidebilmek bir insan olsaydı o ben olurdum.

Reader Follow Recommendations

See All
Onca yetimle, onca yavrusunu kaybetmiş anneyle tanıştıktan sonra kendi çocuklarım için en çok önemsediğim şey onlarla geçirdiğim her anı dolu dolu yaşamaktı. Çünkü biliyordum ki insanın hayatı bir yılda, bir günde, bir anda değişebilir. Her şey ters yüz olabilir, bir gün hiç beklenmedik şekilde yardıma ihtiyacı olan kişi ben olabilirim. Bu yüzden hayatım yolundayken iyi bir şekilde yürümeye gayret ediyordum.
Hayatta her şeyin bir sebebi vardı. Bazen en büyük sıkıntılar seni en güzel geleceğe çıkarıyordu işte.
Reklam
"...Hayatta bazı şeylerin haykırılması gerekir Ela Hoca."
Kırılan şeyler onarılsa bile izlerini yok etme gücümüz yoktu. Fakat o izlerle yaşamayı öğrenmemiz gerekiyordu.
"...Annem hastanedeyken bize yemek getiren bir komşu olduğunda bizi düşündüğü için minnettar hissederdim ama şimdi anlıyorum ki asıl şans yardım eden olmak. Bugün götürdüğümüz her şey bu insanların nasibiydi zaten. Allah o nasibi verirken bizi aracı kıldığı için şanslı olan biziz."
"Onu bilemem ama bence başka duyguları bilmeden yaşamak, hiçbir yeri görmemek, hiç acı çekmemek ya da hiç mutlu olmamak gerçek bir şey değil. İnsan bir ömrün her gününde sıkıntı yaşamaz ya da her gün mutlu olmaz. Yaşadığın anı anlayabilmek için zor günlere ihtiyacın var. O zor günlerden çıkmaya da öyle. İnşirah, gönül ferahlığı demektir. Zorlandığımda bunu düşünürüm. Bu duygunun geçeceğini, daha iyi bir anın mutlaka geleceğini." Gözlerini yere düşen yağmur damlalarından ayırıp bana baktı. Yüzünde, dudaklarındaki samimi gülümsemede, gözlerinin tatlı kahverengisinde beni teselli eden bir şeyler vardı. "Çünkü, her zorlukla beraber bir kolaylık vardır," dedi duru sesiyle.
Zihnimde bir kilit olsun isterdim. Tüm kötü anıları, beni üzen her şeyi kilidin ardına atıp unutmak istiyordum.
Reklam
Hayatın insanın önüne ne çıkaracağı belli olmuyordu işte. Sevdiğin birine küs olmanın ağırlığıysa hiçbir koşulda azalmıyordu.
Bazen çocukları kıskanıyordum. Baş ettikleri acı ne denli büyük olursa olsun çocuk olmak her şeyde bir sevgi, bir güzellik bulmalarını sağlıyordu. Acılarını unutup oyuna kapılacak kadar umutla dolu, hayatı doludizgin yaşayacak kadar cesurlardı.
Geçmişimi her an cebimde taşırken yeni bir hayatın farklı olmasını nasıl bekleyebilirdim ki?
Asıl yalnız kaldığımda yoruluyorum. İnsanın ruhu yorulunca eli kolu da kalkmıyor ki.
İnsan büyüdükçe hayata yenilebiliyor, öğrenilmiş çaresizliğin esiri olabiliyordu. Çocukken tüm sorunların çözümü çok basit görünür, bu basitlik sonsuz bir özgürlük hissiyatı bahşederdi. Büyüdükçe hayatın zorluğuyla yüzleşiyorduk. Değiştiremediğimiz her durumun bizi etkileyip kısıtlamasına izin verirken o hayal gücünü ve sarsılmaz neşeyi yitiriyorduk.
347 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.