Ama ben ölmek istemiyorum. Hiçbir felsefe beni ölüm düşüncesiyle barıştırmaya yardımcı olamaz. Ölümü tamamen bir yok oluş olarak görüyorum. Yaşamak istiyorum ben.
Kafamın içi bomboş, yüreğim buz gibi. Belki ben insan da değilim... Ellerim, ayaklarım, kafam varmış süsü veriyorum kendime... Belki büsbütün yokum da, bana varmışım, yürüyormuşum, yiyormuşum, uyuyormuşum gibi geliyor...
Kim bilir? Belki de yüce bir yaşam sayacaklardır onu ve saygıyla anacaklardır. İşkence, idam ya da kanlı baskınlar yok bugün. Ama yine de az mı acılar çekiliyor.