Yoichiyori

Yoichiyori
@Yoichiyori
Orurup düşünceli düşünceli masasına baktı. Üzerinde mürekkep lekeleri vardı. Bir anda onu ne kadar sevdiğini fark etti. "Benim sevgili masam," dedi, "seninle ne kadar mutlu saatlerimiz geçti. Aslına bakarsan, bana iyi bir arkadaş oldun. Beni hiç yarı yolda bırakmadın, ret yazısı vermedin, aşırı çalıştım diye asla şikâyetçi olmadın."
Reklam
Ama bu hikâyede onun güzelliğe ve hayata dair duygu- larını rahatsız eden bir şey vardı. Bay Butler'ın hayatında bu kadar yokluk ve yoksunluk çekmesi için yeterli neden göremiyordu. Bir kadının aşkı uğruna veya bir güzelliğe erişmek adına yapsaydı, anlayacaktı. Tanrı'nın çılgın âşığı, yılda otuz bin dolar için değil, tek bir buse için her şeyi yapabilirdi. Bay Butler'ın başarısı onu memnun etmedi. Bu hikâyede bir saçmalık vardı sonuçta. Yılda otuz bin dolar fena değildi elbette, ama hazımsızlık ve insani mutluluklar dan mahrumiyet, prenslere layık bu kazancın büyük kısmını götürüyordu
"Harry, böyle konuşma. Yaşadığım sürece Dorian Gray'in karakteri bana hükmedecek. Benim hissettiklerimi hissedemezsin sen."
Sayfa 32 - İthaki, Basil