Uygarlığın ilerleyerek insanlığın yalnızca keyif ve mutluluğunu sağlayacak bir konuma gelmesini hedeflemek ne kadar doğru bir politakadır? Mutsuzluk olmadan nedir ki mutluluk siyahın karanlığını beyaz yüzümüze vurmaz mı zaten? Belki beyaz fazla aydınlıktır...
Tanrı, edebiyat ve diğer onca maneviyat insanlığın değişimine ayak uyduramıyor gibi görünüyor; ayak uydurmalı mıdır ki? Gelişim sanılan bu değişimin mantıklı olduğuna emin miyiz?
Cesur Yeni DünyaAldous Huxley · İthaki Yayınları · 202160.1k okunma
