Gözlerinin rengi kuru, kalbi ıslaktı;
İçin için, içine ağlamış hep.
Ateş kokuyordu teni,
Vücudu dayanamamış kusmuş öfkesini.
Ufak parmaklı elleri kirli mi kirli,
Toz toprak kucaklamış gibi.
Betona yatmış!
Savaşı büyük!
Güneşe rağmen soğuk göğüsü.
Bir yukarı, bir aşağıya;
Koşmuş yalın ayak,
Dört yaşındaysanız lakin,
Bilemezsiniz geçmişten kaçılamayacağını.
Ailesiz tüm çocuklara.
| Ve bir gün tanınacak yazardan.