Zafer Çimen
@Zafercimen
Fotoğrafçı
6 okur puanı
Aralık 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Miletli kız ve Thales
Gözlerini yukarı dikmiş, durmaksızın gökkubbeyi düşünen filozofa bir çelme takarak önce ayağını bastığı yeri iyice incelemesi, ancak bundan sonra bulutların ötesindekileri düşünmeye başlaması gerektiğini anlatmaya çalışan Miletli kıza hep şükran duymuşumdur... Felsefe ile uğraşan herkese, o kızın Thales'e yönelttiği eleştiriyi yöneltmek, onun bastığı yeri göremediğini söylemek mümkündür.
Sayfa 190Kitabı okudu
Eğitim Sistemi
Eğitim sistemimizin saçmalığına geri dönmek isterim: Bu sistemin amacı bizi iyi ve bilge biri haline getirmek değil; bilgili bir insan yapmaktı. Bunu başardığını da söyleyebilirim. Okullarda bize erdemi aramayı ya da bilgeliği kucaklamayı değil ancak bu sözcüklerin türemiş hallerini ve köklerini öğrettiler...
Hemen şu soruları soruyoruz, "Yunanca ya da Latince biliyor mu?", "Şiir ya da düzyazı yazabilir mi?" Ama asıl önemli soruyu sormak en son aklımıza geliyor: "Daha iyi bir insan, daha bilge biri oldu mu?" Oysa, kimin daha çok şeyden anladığını değil kimin daha iyi anladığını merak etmeliyiz. Biz yalnızca belleğimizi doldurmakla uğraşıyor, kavramayı, doğruyu yanlıştan ayırt etme becerisini kazanmayı o kadar da önemsemiyoruz.
Sayfa 188Kitabı okudu
İnsan
Montaigne'in tavanına yazdırdığı 57 alıntı arasında Terence'den bir cümle de vardır:
Homo sum, humani a me nihil alienum puto.
"Ben bir insanım, insanca olan hiçbir şey bana yabancı değildir.
Sayfa 180Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Üreme organı
Üreme organlarımızın çalışmaları öylesine doğal, gerekli ve doğru ki; acaba bu organlar bize ne yaptı da biz utanç duymadan onlardan söz açamıyor, onları hep ciddi sohbetlerin dışında tutuyoruz? Öldürmek, hırsızlık yapmak ya da ihanet etmek gibi sözcükleri rahatlıkla kullanmaktan korkmuyoruz ama üreme organlarımızın adlarını ancak fısıldayarak söylüyoruz.
Sayfa 158Kitabı okudu
Phyrrhon'un domuzu
Bir keresinde Yunan fimozof Phyrrhon'un seyahat ettiği gemi şiddetli bir fırtınaya yakalanmıştı. Bütün yolcular azgın dalgaların gemilerini paramparça edeceğinden korkmuş, paniğe kapılmışlardı. Yolculardan yalnızca bir tanesi soğukkanlılığını kaybetmemiş, sakin bir ifadeyle keşesinde oturmaya devam etmişti. Bu bir domuzdu:
"Yüceltip durduğumuz, bizi bütün yaratıkların efendisi yaptığına inandığımız aklımızın, aslında azap çekmemiz için bize sunulduğunu söylemeye cüret edebilir miyiz? Bilgisizken daha keyifli olabileceğimiz anlarda bilgi sükunetimizi kaybetmemize yol açıyor, bizi Phyrrhon'un domuzundan daha kötü bir duruma getiriyorsa ne işimize yarıyor ki?"
Sayfa 150Kitabı okudu