Ah'lar ağacı beni çocukluğuma, buğday hasadı için gittiğimiz tarlalara, altında gölgelendiğimiz ahlat ağacının serinliğine götürdü..
Alabildiğine bozkırın uçsuz bucaksız sıcaklığında yanlız başına olan ahlat ağacının dikenli dallarındaki merhameti hatırlattı.
Küçük kız çocuğunu ah'lar ağacının gölgesinden alıp , okula ,okuldan aşka, aşktan anne olmaya bugün ki yaşlarımdaki "ben"' e getirdi. Didem madak'ın dilinde dolaştı sanki geçmiş... Herkesin kendinden özellikle bir kadının benliğinden kendisini bulacağı güzel değerli şiirler ...