Zamanyolcusu27
@Zamanyolcusu27
27 June 1999
13 reader point
Joined on February 2022
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Ama ne yapayım, elimde değil; akrabalarımdan nefret ediyorum. Belki de bizimle aynı kusurlar sahip olan insanlara tahammül edemememizdendir.
Zamanyolcusu27 tekrar paylaştı.
Her hayatın, her hikâyenin iniş ve çıkışları vardır. Sen şu an o inişlerden birini yaşıyorsun. Belki yürüdüğün yol biraz puslu. Belki artık önünü göremiyorsun. Ama orada. Yürümeye devam et. Yolunu bulacaksın.
Reader Follow Recommendations
Eğer harekete geçmezsek, harekete geçeceğimiz ana kadar depresyonun, kaygının, korkunun, öfkenin, motivasyonsuzluğun veya kronik hastalığın verdiği acı yetmiyormuş gibi üstüne bir de arzu ettiğimiz, bizi tatmin edecek hayatı yaşamamanın acısının eklendiği bir hayat süreceğiz.
İnsan hariç başka hiçbir canlı acı çektiğinde kendine kızmaz, korktuğu için kendini aşağılamaz, bir şey yolunda gitmediğinde kendini suçlamaz.
Davranışsal anlamda sabit diye bir şey yoktur: Kimse hayatının her anında zeki, utangaç, sabırlı veya depresif değildir. Hepimizin içinde geniş bir davranış dizisi vardır.
Bu durumu belki de en iyi, Sezen Aksu bir şarkısında, "Bir bedende kaç kişiyiz?" diyerek anlatmıştır. Her birimiz oldukça kalabalığız. Yer, zaman, duygu ve koşullara göre çok farklı sıfatlar giyebilir, çok farklı davranışlar sergileyebiliriz. Hiçbirimizin tüm gerçekliğini kapsayan tek bir kelimeden bahsedemeyiz. Ne" aptal" ne "başarısız" ne "iyi bir arkadaş" ne "sabırlı" be "utangaç" ne de "özgüvensiz". Tek bir şey değiliz çünkü biz, çok fazla şeyiz.
Bir bedende kim bilir kaç kişiyiz...
O yüzden hiçbir kimliği, hiçbir etiketi "ben" yapacak kadar sahiplenmemek gerekir.
Çünkü insan bastırdıklarının esiri olur.
Cahit Zarifoğlu
Düşünce hızıyla hiç hareket etmeden her yere, her anıya yolculuk edebiliriz, her birinin acısını yeniden yaşayabiliriz.
"Bende ne sorun var?"
"Neden bu kadar acı çekiyorum?"
"Niye sürekli olumsuz düşünüyorum?"
"Neden her şeyi kafama bu kadar takıyorum?" Bu davranışın psikolojide ki adı "ruminasyon" dur. Ruminasyon, bir nevi zihinsel geviş getirmektir. Nasıl ki bazı otçul hayvanlar, besinleri tekrar tekrar çipnerler, biz insanlar da mutluluğumuzun, acı çekme izin, endişelenmemizin nedenleri, olası anlamları ve sonuçları üzerine tekrar tekrar düşünür, durumu enine boyuna analiz ederiz. Ruminasyonun altında yatan, "Eğer nedenini anlayabilirsin, çözebilirim. Çözebilirsem de bu duygulardan, bu düşüncelerden kurtulabilirim" inancıdır. Ruminasyon, dışarıdan masum görünebilen bir stratejidir; bizlere bir çözüm üretme yolunda olduğumuz yanılgısını verir. Fakat ruminasyon ancak ve ancak daha fazla üzüntüye, strese ve acıya sebep olur. Zira bir şey hakkında düşünmek onu bize daha sık hatırlatır.
Zamanyolcusu27 tekrar paylaştı.
Hepimizin zayıf anları olur, ağlayabildiğimiz için çok şanslıyız, gözyaşları bizi çoğu kez huzura kavuşturur, ağlayamadığımız zaman ölecek gibi oluruz.
Girilmemesi gereken yollar vardır, üzerine gidilmemesi gereken askerler vardır, üzerine saldırılmaması gereken kentler vardır, mücadeleye gerek olmayan yerler vardır, yerine getirilmeyecek hükümdar emirleri vardır.
İyi savaşan biri kendini yenilmeyecek bir konumda tutar, düşmanın yenileceği bir fırsatı kaçırmaz. Bu nedenle muzaffer olacak bir ordu önce zafer kazanacağı ortamı yaratır, sonra düşmanla savaşa girişir: yenilecek ordu önce düşmana savaş açar, sonra savaş sırasında galip gelecek bir şans doğmasını bekler.